رسانو
های کتاب 🌱 "مهمانی" محل عبور است و با همه‌ی زیبایی‌ها و شیرینی‌هایش، معبری است که باید قدر آن را دانست و به قدر کافی در بهره بردن از فرصت کوتاه آن، همت داشت. در مهمانی، مجال مدهوشی نیست. باید به هوش بود و از آنات آن سود برد و در لحظات آن، ملاحظه داشت. در خطبه‌ی شعبانیه که پیامبر اکرم(ص) رمضان را معرفی فرمودند، پس از توصیف ماه رمضان به "ضیافت"، پذیرایی‌ها را به این شرح بیان می‌فرمایند: «وَ جُعِلْتُمْ فِيهِ مِنْ أَهْلِ كَرَامَةِ اللَّهِ؛ در این ضیافت، خدا شما را اهل کرامت قرار داده است». یعنی شما را بسی گرامی می‌دارد به حدی که «أَنْفَاسُكُمْ فِيهِ تَسْبِيحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِيهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُكُمْ فِيهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُكُمْ فِيهِ مُسْتَجَابٌ؛ در این ماه، نفس‌های شما تسبیح و خواب شما عبادت به حساب می‌آید و اعمالتان، مقبول و دعایتان مستجاب است.» کدام پذیرایی از این بالاتر قابل تصور است؟ 📚 کتاب شهر خدا؛ حجت الاسلام پناهیان؛ ص ۳۵ ┅⊰༻▫️💠 🔻@adine_zohor
59 مشاهده