این نکته را بگوییم که فضای آزادی که دست نویسنده و کارگردان را برای ایجاد طنز که طبعا همیشه نمیتواند در نهایت ادب و متانت باشد و ذاتش این است که گاهی خارج از چارچوب عمل کند، الزاما منفی نیست. حتی شوخیهای جنسی با رعایت یک حد و حدودی میتواند قابلپذیرش باشد اما مکالمههایی مانند آنچه در دیالوگ بالا بهعنوان نمونه دیدیم، قدری مسموم است و دیگر یک تیکه جنسی به شمار نمیآید، بلکه رسما فضای شهوتآلود را تداعی میکند. منظور آن نیست که مخاطب را تحریک میکند؛ بلکه آن فضا را برای او مجسم میکند. یا تکیهکلامهای «بده بزنیم» و «مگه چیه حالا کاریه که شده» و… خواهناخواه فرهنگسازی جنسی میکند و کارکرد قبحزدایی دارد.
نکتهای که شاید مغفول مانده این است که فرهنگسازی جنسی و آنچه چندسالی است در قالب سند ۲۰۳۰ مورد توجه اهالی فرهنگ و آموزشوپرورش قرار گرفت، دارد بهطور زیربنایی و کاملا هماهنگ و برنامهریزی شده، در ادبیات و کتب و برنامه مهدهای کودک و تئاترها و دیگر عرصههای محتوایی نامحسوسی که شاید به آن کمتر توجه میشود ریشه میدواند و نفوذ میکند و اگر غفلت کنیم میبینیم نسل و نسلهایی را بهیکباره ازدست دادهایم و غافل بودهایم.
اینکه ایرج طهماسب را با وجود توانایی هنری غیرقابل انکارش هربار از کانادا به ایران دعوت کنیم تا برایمان یک مجموعه بسازد و بعد هم به کانادا و آمریکا برگردد و ما کاملا فارغ باشیم از آنکه این هنرمند محترم با چه کسانی حشرونشر دارد یا چه تفکر و مسلکی، بیخیالی خوبی نیست.
چندی قبل تصویر جناب طهماسب درکنار بشری دستور نژاد دیده شد که از بازیگران بهائی مقیم آمریکا و از مشارکتکنندگان در ساخت برنامههای شبکه pmp است. او بخصوص برای کودکان در حوزه نمایش و شعر و داستان برنامهسازی میکند و با مسیح علی نژاد در ارتباط است و بهصراحت افکار خود را در پستهای متعددی منتشر کرده است که از جمله آنها میتوان به برهنه انگاری، نه به جمهوری اسلامی، اباحه گری جنسی در بین کودکان، ترویج بیبندوباری گسترده، توهین به مقدسات، توهین به امام خمینی و… اشاره نمود.
او به شکل وسیعی با شبکه تولید محتوای بهائیت ارتباط دارد و بهطور منظم خوراک خود را با این جریان بهروزرسانی میکند.
و خب ارتباط آقای طهماسب فعال در عرصه کودکان با این مفسد بهایی میتواند محل سؤال باشد. نه میخواهم تهمت بزنم و نه خدایناکرده دروغی بگویم چه اینکه ممکن است روح ایرج طهماسب هم از یک سری مسائل خبر نداشته باشد. اما تلنگر و سرنخ دادن به اهالی فرهنگ و بررسی روابط افراد فرهنگساز قطعا باید برای همه ما موردتوجه و تأکید باشد که اولا اینگونه افراد از مواضع تهمت به دور باشند و ثانیا محتوای برنامههایشان مورد رصد و تنظیمگری حرفهای و هوشمندانه و نه سانسورهای تاریخگذاشته و عریان و خشن قرار گیرد.
ختم کلام اینکه همه حواسمان را جمع کنیم. یک شیرینیها و خوشمزگیهایی هست که شاید الان به آن بخندیم و خوش باشیم ولی سالها بعد همینها بشود کاسه چه کنم چه کنم.
https://eitaa.com/joinchat/666566766C3a95d83645