بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله الذي جعلنا من المتمسکین بولایه امیر المؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام ایام عید فرا رسید... و گفتند دلها بنویسند... اما، از چه بنویسند؟!... از مولایشان، از ولایت مولایشان... و دل چه توان دارد که نویسد از ولایت مولایش، آنگاه که خداوند در وصف ولایتش می فرماید: "ولایت علی بن ابیطالب حصنی، فمن دخل حصنی، أمن من عذابی" آنگاه که خداوند جَلّ و علی در توصیف مقام ولایت حجت خود بر زمین اینچنین سخن می فرماید؛ قلم ها در دستان نگارندگان می لرزند و دستها بر صفحات می لغزند و دل می شکند و اشک می جوشد و آه بر می آید و ناله می زنی:" أین الغدیر!؟ " غدیر‌؛ بازگفت ماجرای غربت دین پیامبر رحمت(صلی الله علیه و آله) است، آنچنانی که فرمود:"اسلام در ابتدا غریب بود و به غربت بازخواهد گشت، چنانکه در ابتدا آنگونه بود!" غدیر؛ زمزمه های غمبار آن امام تنهایی است که می فرمود:"صبر کردم در حالیکه گویا خار در چشم و استخوان در گلویم مانده است!" غدیر؛ آذین بستن اسلام است به ولایت ولی خدا(علیه السلام). غدیر؛ پالایش داستان اسلام است از جعلیات قصه گویان و دروغ پردازان بی پروای تاریخ. غدیر؛ مایه وحدت مسلمانان و نجات آنها از تفرق و تشعب است،آنجا که خداوند فرمودند:" واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا..." که به تصریح بسیاری از علمای اهل سنت "حبل الله"در آیه، همان ولایت امیر المؤمنین علی ابن ابیطالب (علیه السلام) است. و غدیر؛ آغاز عاشقی ماست و ما معتبر شدیم! و ما گدایان کوی عصمت و طهارت، معتبر شدیم به اعتبار ولایت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) ، آنگاه که پیامبر (صلی الله علیه و آله) خطاب به مولا فرمودند:" تو و شیعیانت رستگارانید!" و ما رستگار شدیم... شیعه شدیم...عاشق و پروانه... پروانه را به گرد شمع دیده ای؟! ما پروانه شدیم و پیله های جهل و باطل را از تن خود گسستیم و به دور شمع وجود مولایمان پرپر می زنیم! غدیر... کجایی غدیر؟!... تا بشنوی صدای تبریک و ببینی زبانهای دوسر را؟! هنوز حلاوتِ ولایتِ مولا را نچشیده، آفتِ نفاق به دین رسول احمد صلی الله علیه و آله افتاد و انشعاب و افتراق بوجود آمد... و حسودان و منکران و جاهلان و شیاطین هم پیمان شدند! غدیر تو شاهد بودی، شاهد بر أحوال غدیر! آنگاه که پیامبر با جهاز شتران منبری ساخت و دستان علی ابن ابیطالب (علیه السلام) را بر فراز آن بالا برد و چنین فرمود:"من کنت مولا فهذا علی مولا" تو شنیدی غدیر، و همه ی آن جمع صد و بیست هزار نفری هم شنیدند و آسمان و ملائک هم شنیدند که پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسالت خود را به اتمام رسانید و حجت خدا بر مردم تمام شد و دین خدا کامل گشت و نعمت بر مردم تمام! خداوند فرمود:"ابلاغ کن و نترس! " مگر پیامبر را جز خدا از کسی هراس بود که خداوند چنین اش فرمود؟! لا والله... هرگز پیامبر برای خودش نهراسید، که ترس او از فتنه های پس از خودش بود... ترس او از نقض پیمان بود... همان پیمان محکمی که در غدیر، زن و مرد با علی (علیه السلام) بستند و تبریک گویان از کنارش گذشتند که گذشتند! زن و مرد پیمانشان را گذاشتند و گذشتند و تو هنوز پا برجا مانده ای غدیر! غدیر تو برایم بگو؛ با امیر المؤمنینی علی(علیه السلام) چه کردند؟! جز عداوت و خباثت؟! اینان را لیاقت همان سوسماری بود که آرزویش را می کردند... اینان را چه به داشتن أسداللّه الغالب وحیدر کرّار؟! غدیر، تو می دانی! شبهای غمبار مدینه را تاریخ از یاد نمی برد، آنگاه که أصحاب کسای پیامبر (صلی الله علیه و آله) به در خانه های حاضران غدیر رفتند وآنان حاشا نمودند!!! غدیر... مدینه وام دارِ که بود، که در دام فتنه و نفاق گرفتار آمد؟! تو می دانی! ما هم می دانیم، خدای ما هم می داند که جهل وافر، فهم اندک و ایمان ناقصِ اهل مدینه، توان تحمل سنگینی عدل و علم و تقوای مولای متقیان و امام رستگاران را نداشت! که اگر می داشت و اگر همگی مردم بر حُب و ولایت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) جمع می شدند، خداوند جهنم را نمی آفرید، آنچنان که پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) فرموده بودند! اما غدیر... غدیرِ دوست داشتنی... امروز عید بزرگ خداوند است که با نام تو عجین شده! آخر تو ماندی و ماجرای غدیر خم را به غایبان آن روز رساندی، حتی پس از هزار و چهارصد و اندی سال فاصله...! غدیر... رسالت تو هم شبیه رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود که ولایت علی( علیه السلام) را به مردمان اعلام و اثبات نمود! حقا، که حافظه ی تو، بلندتر از همه ی تاریخ است! و فریاد معرفتت، بلندترینِ فریادها... عيدت مبارک غدیر، عيدت مبارک!!! زهرا نوری مهربانی https://eitaa.com/joinchat/666566766C3a95d83645