سکانس ۱ (داغی که از یاد نمی‌رود) بسم‌الله وقتی در ۶ سالگی پدر و در ۷ سالگی مادرش را از دست داد، عمویش عهده‌دار امورش شد. از دست دادن پدر داغ سنگینی است. ولی خب پدر که آیت‌الله شیخ مهدی درزی رحمه الله علیه باشد داغ دو چندان می شود. هم از نعمت پدر خوب محروم شد و هم از نعمت یک مربی علمی و معنوی. اما لطف خدا شامل حالش شد و عمو را دلسوز او گردانید. کمی بعد هم الطاف خاص خداوندی نصیبش شد و او با کسی آشنا گردید که برایش کم از پدر نداشت. اما خب همه ی این الطاف، داغ فقدان پدر و مادر در هفت سالگی را از یاد نخواهد برد. چند سال بعد به حوزه کوهستان رفت. یک اتفاق خوش را در آنجا تجربه کرد. خیلی خوش. وقت برای گفتن زیاد است. پ.ن: تصویر اعزام رزمنده های بهنمیر به جبهه‌ها https://eitaa.com/joinchat/666566766C3a95d83645