🔷 و را ميتوان حاصل انديشه های حضرت (ره) دانست و از اين رو، رجوع به آن انديشه های (به عنوان يكی از منابع انديشه سياسی اسلام) ميتواند پاسخگوی بسياری از مسائل و معضلاتی باشد كه جامعه ما در حوزه‌ی انديشه سياسی با آن مواجه شده است. 💠جمع بندی و استنتاجات نظری 🔷از بخشهای پيشين ميتوان نتيجه گرفت كه به دموكراسی و ، برآمده از تفكرات ايشان و مبتنی بر اصول اسلامی و است. در ديدگاه دينی حضرت امام، انسان دارای منزلت است؛ (برگرفته از آيه شريفه و لقد كرمنا بنی آدم) و دارای قوه‌ی اختيار. بر همين اساس، انسان مسلمان و مؤمن، قطعاً عزيز است و محترم و انتخاب او نيز دارای عزت و حرمت است. از اين روست كه به عنوان ابزاری لازم در جهت حركت انسان به سوی رشد و كمال، بايد و ارزش قائل شود و همين نكته است كه زيربنای حضرت امام را تشكيل ميدهد. 🔷بر پايه‌ی چنين نگرشی به انسان است كه ديدگاه سياسی حضرت امام شكل ميگيرد و حكومت مطلوب تصوير ميشود. (ره)، ، حالتی است كه تضمين كننده‌ی كرامت انسان و قدرت انتخاب اوست؛ كرامت و اختياری كه هديه‌ی خداوند و شريعت مقدس به انسان (خصوصاً انسان مسلمان و مؤمن) است. لازمه‌ی تحقق چنين نگرشی به مردم سالاری، و است و اگر بخش عمده ای از يك تجمع مدنی اراده كند كه زندگی جمعی خود را بر پايه‌ی چنين نگرشی از مردم سالاری استوار سازد، راه برای تحقق حكومت مطلوب حضرت امام فراهم می آيد و طبيعی است كه حد و مرز مردم سالاری در جامعه‌ی اسلامی، همانا خطوط قرمز معين شده از خداوند است و ابزاری است برای نيل انسان به كمال و سعادت معرفی شده از سوی دين. 🔷بنا به فرموده‌ی حضرت امام، مردم سالاری برگرفته از دين، در برخی نقاط، شباهت هايی به دموكراسی رايج در جهان معاصر دارد. اما ميان دو نگرش ناشی از اين حقيقت است كه دموكراسی رايج در جهان كنونی، مردم محور است. اما و برگرفته از دين، و نيز دموكراسی رايج در خدمت انسان است و مردم سالاری مطلوب حضرت امام، در خدمت و او است. مردم سالاری مطلوب حضرت امام با هر آنچه به ضعف و ذلت انسان بينجامد و قدرت اختيار و انتخاب خداداد او را سلب كند مقابله ميكند، خواه به شكل سرمايه داری و سرمايه محوری باشد و خواه به شكل تبعيض و بی‌عدالتی. 🔷بر اين اساس است كه مردم سالاری مطلوب امام، علاوه بر نگرش عام به همه‌ی شهروندان، نگاهی خاص به دارد و تجلی مردم داری را در حمايت از طبقات ضعيف جامعه جستجو ميكند. نقد دموكراسی رايج در مغرب زمين نيز بر اساس نگرش فوق صورت گرفته است. حضرت امام با تكيه بر چنين نگرشی، را خالی از محتوا و در بردارنده‌ی صورتهايی از ميداند؛ صورتهايی كه به انقياد و سلب آزادی های خداداد انسان و اسارت او در بند هياهو و تبليغات انجاميده است. نویسنده: محمدصادق‌کوشکی (تأملاتی در انديشه سياسی امام خمينی ره) منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات وپاسخگویی‌به‌شبهات