همزیستی بین شیعیان و اهل تسنن ✍حجت‌الاسلام حسن رضا #صفایی یکی از آرزوهای دیرینه دلسوزان جهان اسلام و حتی یکی از اهداف تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران، ایجاد تقریب بین مذاهب اسلامی و یگانه شدن صفوف مسلمانان در برابر دشمنان اسلام، بوده است. این هدف مقدس نیز مبتنی بر ریشه های استوار در کتاب و سنت و متکی بر صلاح همگی است و با جلوگیری از ایجاد تفرقه در بین مسلمانان، مانع تخریب و تضعیف مسلمانان و تسلط اجانب بر کشورهای اسلامی میشود. امروزه جهان اسلام با چالش‌ها و مشکلات متعددی روبرو است. از جمله این مشکلات که خواست دشمنان و بدخواهان امت اسلامی میباشد، اختلافات و تنازعات بی‌حاصل مذهبی است. به همین دلیل رسالت و وظیفه‌ی اسلامی فرهیختگان حوزوی و دانشگاهی است که با اقدامات سنجیده، در رفع و یا به حداقل رساندن این مشکل تلاش کنند. لازم به یادآوری است که اهداف و سیاست‌های کلی دفاتر تقریب مذاهب، چشم اندازی را فراسوی ما قرار میدهد تا یادمان نرود قرار است برای چه اهدافی قدم برداریم و قرار است به چه سمت و سویی برویم؟ : 1. تبیین مبانی فکری و نظری تقریب و نشان دادن مشترکات دینی و تحکیم علمی پایه‌های امت واحده اسلامی/ معرفی و اشاعه فرهنگ ناب ائمه(علیهم السلام) و رفع و سوء برداشت‌ها از مفاهیم شیعی. 2. بررسی و ارائه راه‌کارهای عملی اتحاد اسلامی و تقریب مذاهب، تثبیت و ترویج ذهنیت مثبت در میان نخبگان و عموم مردم در قبال دیگر عموم مسلمانان و کوشش‌های تقریبی. 3. شناسایی نقشه‌های مغرضین امت اسلامی و تقویت روحیه‌ی همدلی و ایستادگی در برابر دشمنان مشترک و شبهه‌افکنی. 4. بستر‌سازی برای گفتگو، تعامل و برگزاری نشست‌های علمی مشترک میان عالمان مذاهب اسلامی. 5. شناسایی و جلب همکاری پژوهشگران، پیشگامان و دانشجویان علاقمند به تقریب. 6. رفع سوء تفاهم‌ها و تعصبات فرقه‌ای و شبهه‌زدایی از اتهامات و اختلافات بی‌اساس نسبت به فرق اسلامی به ویژه تشیع. 7. هماهنگی و همکاری مجموعه‌های تقریبی همسو در داخل. 8. گسترش فرهنگ تقریب در میان طلاب و دانشجویان. علاوه بر این اهداف، آنچه باعث میشود همزیستی بین شیعیان و اهل تسنن مسالمت آمیز و وحدت آور باشد؛ قطعا و یقینا تاکید و تکیه بر مشترکات این دو است: قرآن کریم، سنت شریف نبوی، ایمان به وحدانیت خداوند تعالی، ایمان به نبوت و خاتمیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و سنت ایشان، ایمان به معاد و روز آخرت و زنده شدن مردگان، و عدم انکار ضروریات دین چون نماز و روزه و زکات و حج و جهاد و ... ، از جمله مبانی و اصولی است که منجر به این وحدت و همزیستی و تعامل بدون تزاحم خواهد شد. علاوه بر اینها تبیین و تشریح عدالتخواهانه قیام اباعبدالله علیه السلام و آنچه پیام عاشورا و کربلا بوده است، بیش از هر زمان در این برهه ضرورت دارد؛ پیام‌های عاشورا مثل ظلم‌ستیزی، مبارزه با استکبار، آزادی‌خواهی و... می‌تواند از نکاتی باشد که عامل تقریب، وحدت و همدلی مسلمانان و مظلومان جهان در‌ مقابل استکبار جهانی باشد. شناخت راه امام حسین علیه السلام و گفتمان نهضت عاشورا می‌تواند فصل مشترکی برای هر انسان روشن‌ضمیری باشد که به‌ دنبال تعالی است. مسلما ارادت اهل سنت به اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به‌ویژه حضرت اباعبدالله الحسین‌(ع) ظرفیت قابل اتکایی برای تقویت پایه‌های تقریب مذاهب است. از این رو، اندیشه‌ورزی و برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی با هدف شناخت بهتر و ترویج و نشر سیره اولیای الهی یکی از رسالت‏‌های خطیر صاحبان قلم و مراکز آموزشی است که باید این ارزش‌ها را با شرایط روز تبیین و تطبیق سازند تا ریشه ارزش‌های نیک اخلاقی و اسلامی در جامعه بازتولید شود.» اگر علمای اهل سنت به جوانان خود توصیه کنند که به ائمه اطهار(ع) بی احترامی نکنند، چون این بزرگواران از جمله معتقدات ما هستند. علمای شیعه نیز کوشش کنند به خلفای راشدین و مقدسات توهین نکنند و اگر احترام از سوی هر دو باشد زمینه هر چه بیشتر این وحدت فراهم می شود. علاوه بر موضع گیری علما، ملت در این وحدت بسیار سهیم هستند و ما در حوادث این را شاهد بودیم. علمای شیعه نیز کوشش کنند به خلفای راشدین و مقدسات توهین نکنند و اگر احترام از سوی هر دو باشد زمینه هر چه بیشتر این وحدت فراهم می شود. قرآن از زبان پیامبر اکرم به مسیحیان آن زمان میگوید: «تعالوا الی کلمة سواء بیننا و بینکم الاّ نعبد الاّ اللَّه و لا نشرک به شیئا». آن وقت فرقه‌های مسلمان، با خدای واحد، پیغمبر واحد، قرآن واحد، قبله‌ی واحد، عبادت واحد، این همه مشترکات و مسلّمات، چند موضوع مورد اختلاف را وسیله قرار بدهند برای دشمنی! این، خیانت نیست؟ این، غرض‌ورزیِ غرض‌ورزان و غفلتِ غافلان نیست! در پایان اشاره میکنم به سخنی از رهبر انقلاب که فرمودند: " در مسأله‌ی وحدت، دو نقطه یا دو جهت‌گیری اساسی وجود دارد که هر کدام به تنهایی، حایز اهمیت هستند: @ahalieghalam ادامه 👇