💠🔹 دعای ندبه 🔹💠 🔹 ابتدای دعای ندبه مروری بر تاریخ است و پس از آن، بحث ولایت و امامت اهل بیت علیهم السلام و سپس عشق‌بازی زیبای یک منتظر با امام زمان ارواحنافداه همراه با تحوّل حال اوست؛ 🔹یعنی از اوّل مانند انسان گمگشته ای که دنبال گمشده اش میگردد، از ائمّه ی قبل یکی یکی جلو میآید: 🔸اَيْنَ الْحَسَنُ اَيْنَ الْحُسَيْنُ، اَيْنَ اَبْناءُ الْحُسَيْنِ، صالِحٌ بَعْدَ صالِحٍ، وَ صادِقٌ بَعْدَ صادِقٍ، اَيْنَ السَّبِيلُ بَعْدَ السَّبِيلِ، اَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ: کجاست حسن (ع) و کجاست حسین (ع)؛ کجایند فرزندان حسین (ع)؛ شایسته‌ای پس از شایسته و راستگویی پس از راستگو؛ کجاست راه راست پس از راه راست؛ کجایند نیکان پس از نیکان؟  🔹یکی‌یکی می‌آید تا: اَيْنَ بَقِيَّةُ اللهِ: بقیّۀ‌الله ارواحنافداه کجاست؟  ⬅️ در اَيْنَ بَقِيَّةُ اللهِ دنبال پدر میگردد؛ زیرا ایشان پدر همه ی خلق هستند. 🔹 مغازه های بازار دنیا جنس های فریبنده ی فراوانی عرضه کرده اند. ما بچّه هایی هستیم که پشت پدر راه افتاده ایم، جلوه های زیبای مغازه های دنیا (مغازه ی شهوت، شکم، مغازه ی شهرت، مقام، مغازه ی پول، تجمّلات ...) با جاذبه های فریبنده، حواس ما را به خودشان پرت کرده است. 🔹در این شهر غریب دنیا ناگهان به خود میآییم؛ مؤمن که اهل اینجا نیست؛ مؤمن در دنیا غریب است. پیغمبر (ص) فرمودند: طُوبیٰ لِلْغُرَباءِ: خوشا بر غریبان! من از دیار حبیبم نه از دیار غریب /مهیمنا به رفیقان  🔹مؤمن در این عالم غریب است و اصلاً زبان اهل دنیا را نمیفهمد؛ زبان کلک، زبان تقلّب، زبان دروغ، زبان دنیاطلبی؛ نه او زبان آنها را میفهمد، نه آنها زبان او را میفهمند؛ در دنیا غریبِ غریب است. اکنون مؤمن به خودش آمده است. 🔹 بقیّه ی بچّه ها که جلوی ویترینها ایستاده اند، محو تماشای آنها هستند؛ اصلاً یاد این نمیافتند که پدری داشته اند و اکنون گم شده اند؛ اصلاً احساس گمشدگی نمیکنند. 🔹مؤمن به خودش که آمد، میفهمد گم شده است و میگوید: پدرم کجاست؟ 🔸 اَيْنَ بَقِيَّةُ اللهِ الَّتِي لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهادِیَةِ؛ اَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دابِرِ الظَّلَمَةِ:  کجاست بقیّة‌الله که از خاندان هدایتگر جدا نیست؛ کجاست آن‌که آماده‌ شده برای قطع ریشه‌ی ستمگران؟  🔹این طرف و آن طرف می‌دود و جستجو میکند؛ این در و آن در میزند؛ پس از این گشتنها، ناگهان گویی حضرت را از دور میبیند، ایشان را مخاطب قرار میدهد و میگوید: 🔸 يَابْنَ السّادَةِ الْمُقَرَّبِينَ؛ يَابْنَ النُّجَباءِ اْلاَكْرَمِينَ: ای فرزند سروران مقرّب! ای فرزند اصیل‌زادگان بزرگوار!  ◀️ حالتهای لطیفی در دعای ندبه وجود دارد. اگر با حال واقعی خوانده شود، بسیار حیاتبخش است. دعای ندبه مجرّب، بزرگ و شریف است؛ مداومت بر آن نیز، شریف است و هرمقدار که انسان همّت دارد و حالش اقتضا میکند، باید به آن بپردازد. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه شهریور 85 #مهدویت #دعای_ندبه @ahlevela