🔴«بهار طبیعت»، «بهار ایمان» و «بهار جان» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از جمله اوصاف و اسمای الهی که قرآن کریم و همچنین ادعیه و مناجات‌های مأثوره از معصومین علیهم السلام اصرار فراوانی بر تکرار آنها دارند «محیی و ممیت» است. قرآن کریم سنت زندگی بخشیدن و میراندن را از آیات بزرگ الهی برای شناخت خداوند و قدرت و عظمت او معرفی می‌کند. إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْكِ الَّتي‏ تَجْري فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ تَصْريفِ الرِّياحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (بقره: 164) در برخی دیگر از آیات سنت زنده کردن و میراندن را به عنوان نمونه و الگویی کوچک از رستاخیر بزرگ معرفی می‌کند و می‌فرماید: اللَّهُ الَّذي أَرْسَلَ الرِّياحَ فَتُثيرُ سَحاباً فَسُقْناهُ إِلى‏ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحْيَيْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَ النُّشُور (فاطر،‌ ۹) قرآن کریم فراوان از پدیده‌های طبیعی یاد می‌کند به ویژه از تجدید حیات زمین (حدود ۱۵ نوبت) یاد می‌کند و از مؤمنان می‌خواهد که در اطراف این تغییر و تبدیل‌ها بیاندیشند و از آنها درس خداشناسی بگیرند. همانطور که موجودات طبیعی از فصل بهار بهره می‌گیرند و سرسبز می‌شوند و رشد می‌کنند بهره انسان هم باید سرسبزی ایمانی و رشد معنوی و اخلاقی باشد و بهره او از تغییر و تحویل فصول سال نباید همچون بهره گل و گیاه و گاو و الاغ باشد. روح انسان نیز زمستان و بهار و کهنگی و نوشوندگی دارد. اسلام برای نوسازی معنویت و زنده کردن قلب و روح، اوقات و ایام خاصی را معرفی می‌کند: مثل شب‌ و روز جمعه، ماه رمضان و تلاوت قرآن و ...: امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: وَ تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ أَحْسَنُ الْحَدِيثِ وَ تَفَقَّهُوا فِيهِ فَإِنَّهُ رَبِيعُ الْقُلُوبِ؛ قرآن را بیاموزید چرا که بهترین سخن است و در آن نیک‌ بیندیشید چرا که بهار دل‌هاست. امام باقر(ع): لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَانَ؛ هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن، ماه رمضان است. #عید @Ahmadhoseinsharifi 🌹