🔴«مراقبه توحیدمحورانه» و «سبک زندگی حسینی»
🖊احمدحسین شریفی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراقبه يکي از مهم‌ترين کارهايي است که يک عارف براي رسيدن به هدف، بايد انجام دهد؛ حتي در عرفان‌هاي کاذب و دروغيني مثل عرفان اشو و پائولو کوئليو که پر از انحراف و رفتارهاي غيرانساني‌‌اند، مراقبه‌هاي فراواني که بعضاً روزانه بيش از 5 ساعت وقت را به خود اختصاص مي‌دهند، ذکر شده است.
در عرفان اصيل اسلامي نيز شرط تکامل و سلامت و رشد معنوي، داشتن مراقبه‌هاي منظم دروني و بيروني است. تمرين‌هاي معنوي فراواني در روايات و همچنين تراث معنوي اسلامي ذکر شده است که بايد در جاي خود مطالعه شود.
روايتي از امام حسين نقل شده است که مي‌توان آن را يکي از بهترين مراقبه‌هاي معنوي دانست؛ مراقبه‌اي که توجه به آن مي‌تواند سلامت معنوی فرد را به بهترین شکل ممکن تأمین کند:
فردي از امام حسين سؤال کرد: «اي فرزند رسول‌الله، برنامة روزانة شما چيست؟ چگونه صبح خود را آغاز کرده‌اي؟»
امام در پاسخ فرمود: صبح خود را با اين باورها آغاز مي‌کنم:
پروردگاري بالاي سرم است؛
آتشي در پيش رويم؛
مرگ منتظر من است؛
به تک‌تک اعمال من حسابرسي خواهد شد؛
مي‌دانم که در گرو اعمال خود هستم؛
مي‌دانم که به همة خواسته‌هايم نمي‌رسم؛
مي‌دانم که همة ناخوشي‌ها را نمي‌توانم از خود دفع کنم؛
مي‌دانم که امور عالم به دست خداوند است؛ «فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَنِي وَ إِنْ شَاءَ عَفَا عَنِّي فَأَيُّ فَقِيرٍ أَفْقَرُ مِنِّي.»
همانطور که ملاحظه می‌کنید مهم‌ترین شاخصه سبک زندگی حسین‌پسند، توحیدمحوری و معادباوری و واقع‌بینی در زندگی است.
خداشناسي عيني و کاربردي و تحقق‌يافته را مي‌توان در سبک زندگي امام حسين عليه السلام به وضوح مشاهده کرد:
دو منبع مهم براي فهم سبک زيست حسيني يکي دعاي عرفه است که سراسر آن توحيد و خداباوري است؛ و ديگري سخنان و حالات امام در مسير قيام و ايام منتتهي به شب و روز عاشورا است.
از نگاه #امام_حسين، راه رهايي از همة گناهان فردي و اجتماعي، باور راستين به توحيد و معاد است.
فردي به محضر امام حسين(ع) آمد و راهي براي رهايي از زندگي گناه‌آلود خود طلب کرد.
امام، در پاسخ، نسخه‌اي شامل پنج دستور که سه‌تا مربوط به توحيد و دو تا مربوط به معاد بود، ارائه دادند:
پنج کار را انجام بده و هر گناهي که مي‌خواهي نيز انجام بده:
1.رزق خدا را نخور؛ و هر گناهي که دوست داري انجام بده؛
2.از تحت سلطة خدا خارج شو؛ و هر گناهي که دوست داري انجام بده؛
3.جايي برو که خدا ترا نبيند؛ و هر گناهي که دوست داري انجام بده؛
4.زماني که ملک الموت براي قبض روحت آمد، جان به او نده؛ و هر گناهي که دوست داري انجام بده؛
5.زماني که مالک جهنم مي‌خواهد ترا روانة دوزخ کند، نرو؛ و هر گناهي که دوست داري انجام بده.
محصول و ثمره عینی توحیدمحوری و معادباوری در زندگی متوکلانه، رضایت‌مندی متعالیه و امید پیشبرنده به زندگی نمایان می‌شود. به همین دلیل امام حسین می‌فرماید:
[مي‌دانم که امور عالم به دست خداوند است؛ «فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَنِي وَ إِنْ شَاءَ عَفَا عَنِّي فَأَيُّ فَقِيرٍ أَفْقَرُ مِنِّي.»]
گفتار و کردار و رفتار آدميان ممکن است در شرايط عادي تحت تأثير عوامل بيروني قرار گيرد و نتوانند به طور شايسته‌اي آيينة تمام‌نماي وجودي آنان به شمار آيند. همواره ممکن است غباري از موقعيت‌هاي اجتماعي و خانوادگي و هوا و هوس‌هاي دورانديشانه يا مصلحت‌سنجي‌ها و امثال آن بر چهرة سخن و سيره آدمي بنشيند و خود واقعي او را از ديد ديگران پنهان کند. اما وقتي به تعبير پاره‌اي از فيلسوفان اگزيستانس در موقعيت‌هاي مرزي (boundary situations) قرار مي‌گيريم، خود واقعي و اصيل ما نمايان مي‌شود. يکي از بزرگترين موقعيت‌هاي مرزي که بيانگر خود واقعي آدمي است؛ واپسين ساعات زندگي اوست. در چنان حالتي هويت واقعي فرد، باورها و ارزش‌هاي واقعي و زيستة او در چهره و سخنانش آشکار مي‌شود؛
حال بشنوید واپسين سخنان سيدالشهداء در گودال قتلگاه را:
إلَهِى رِضًى بقَضَاكَ تَسلِيمًا لِأَمرِكَ لا مَعبُودَ سِوَاكَ يَا غِياثَ المُستَغِيثِين
اين سخنان، چکيدة گويايي از سبک زندگي حسيني است: «معرفت، محبت و عبوديت» يا «توحيد، تسليم، رضا و بندگي».
#عاشورا
🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi
🌹