🔴«قیام حسینی» در آیینه‌ «نامه‌های حسینی» ◾️قسمت ششم: نامه به حبیب بن مظاهر و تلاش در جهت رنگین‌تر کردن حادثه عاشورا 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــ حَبیب بن مُظاهِر اَسَدی از یاران خاص امام علی، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) و از بزرگان کوفه بود. وی از سربازان و فداییان خاص امیرمؤمنان و از برجستگان گروه «شرطة الخمیس» بود. یعنی مأموران ویژه امیرمؤمنان که همواره گوش به فرمان حضرت بودند و آماده شهادت. از نظر علمی نیز از سرآمدان روزگار خویش بود: از بزرگان فقه و تفسیر و حدیث و جدل و مناظره به شمار می‌رفت. او از حافظان قرآن بود. او از نخستین کسانی بود که پس از مرگ معاویه به امام حسین نامه نوشت و او را برای برپایی حکومت اسلامی به کوفه دعوت کرد. امام حسین علیه السلام در مسیر حرکت به سوی کوفه و بعد از شهادت مسلم بن عقیل، نامه‌ای خطاب به حبیب بن مظاهر نوشتند: «از حسین بن على بن ابى طالب به دانشمند فقیه، ؛ اما بعد، اى حبیب! تو قرابت ما را به رسول خدا(ص) مى‌دانى و ما را بهتر از هر کس دیگری مى‌شناسى. تو دارای «اخلاق نیکو» و «اهل غیرت» مى‌باشى؛ در فداکردن جان در راه ما دریغ مکن. جدم رسول خدا(ص) پاداش آن را در قیامت به تو عطا خواهد کرد.» این نامه گویای چند نکته مهم است: 1. جایگاه و شأن بزرگ و برجسته حبیب بن مظاهر؛ 2. شفاف‌ بودن مسیر و سرنوشت انقلاب حسینی؛ 3. تلاش امام حسین در جهت جذب پاکان و رنگین‌تر کردن حادثه عاشورا؛ 4. انتظار رفتار انقلابی و مبارزه علمی از اهل اخلاق و غیرت؛ حبیب نیز به محض دریافت نامه، مسأله را با دوست صمیمی‌‌اش مسلم بن عوسجه در میان گذاشت. آن دو، مخفیانه از کوفه گریختند و در میانه راه کربلا، به امام حسین پیوستند. و نهایتا در روز عاشورا که فرماندهی جناح چپ لشکر امام حسین(ع) را نیز برعهده داشت؛ پس از جنگی نمایان و کشتن بیش از ۶۰ نفر از بی‌وفایان کوفه، به شهادت رسید و پیکر مطهر او نیز در حرم حسینی و نزدیک به قبر مطهر امام حسین دفن شد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹