🟢سنت‌گرایی‌ بازدارنده: از «تقدیس» کتاب‌های پیشینیان تا «تنقیص» کتاب‌‌های معاصران! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔷برخی از اساتید حاضر در نشست «بررسی مشکلات دروس آزاد» با تقدیس کتاب‌های و و ، به تنقیص کتاب‌هایی مثل شهید صدر و فی الاصول و و امثال آنها پرداخته‌ و با تعریض به نویسندگان این کتاب‌ها، نکات عجیبی در این زمینه مطرح کرده‌اند! 🔻بنده قصد بیان نقاط قوت و ضعف کتاب‌های پیشینیان و یا کتاب‌‌های جدید را ندارم؛ چرا که چنین کاری به فرصتی فراخ و مجال و مکانی دیگر نیازمند است؛ اما بر این باورم که مخالفت با کتاب‌های جدید و تقدیس بی‌چون و چرای کتاب‌های پیشینیان و اصرار بر اینکه هیچ کتابی توانایی جایگزینی مکاسب و رسائل و کفایه را ندارد، تصور و اندیشه‌ای بسیار مخرب است. نوعی سنت‌گرایی بی‌وجه و متوقف‌کننده است. ✔️کتاب‌ها و مباحث جدید، نه تنها مورد اقبال استادان آگاه نسبت به مقتضیات زمان قرار گرفته‌اند، که مباحثی بسیار ضروری و لازم برای دنیای جدید دارند. ✔️افزون بر این، نشان دهنده ظرفیت‌های نهفته در منابع سنتی فقه و اصول هستند. 🔶به همین دلیل، حوزه علمیه نه تنها باید چنین کتاب‌هایی را ارج نهاده و برصدر نشاند؛ بلکه نویسندگان آنها را نیز باید بر صدر نشانده و ارج نهد. آنان جرئت و جسارت استخراج مباحثی روزآمد در حوزه «روش استنباط» و «فقه ساختار»ها و شرکت‌ها را داشته‌اند. با ارج‌نهادن به نویسندگان و طراحان چنین کتاب‌هایی، زمینه نوآوری‌های بیشتری در حوزه‌های علمیه فراهم خواهد شد. 🔶رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی حدود ۳۰ سال پیش چقدر زیبا فرمودند: «این کتابهای درسی ما ابدی نیست که باید تا آخر گفت: «ثلاثة لیس لها نهایة؛ رسائل و مکاسب و کفایة». نه، یک روز رسائل نبود، یک روز مکاسب نبود، ملایی مثل شیخ درست شد. یک روز کفایه نبود، ملایی مثل آخوند درست شد. این‌چنین نیست که ما خیال کنیم تحصیل حتماً از طریق این کتابهاست؛ نه، نگاه کنیم، عیب این کتابها را پیدا کنیم و یک کتاب بی‌عیب در اختیار بگذاریم؛ ببینیم آیا این ترتب علمی درست است، یا درست نیست؛ اگر دیدیم درست نیست، شکل درستش را پیدا کنیم.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹