🟢بی‌منزلتی متجاهران به فسق 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از بدیهیات فقه و اخلاق اسلامی این است که شخصی که پرده‌ حیا را دریده و آشکارا به معصیت خدا پرداخته و با گفتار یا رفتار خود ارزش‌های دینی را نادیده می‌گیرد و علناً نافرمانی می‌کند، (به اصطلاح متجاهر به فسق است)، حرمت و احترامی ندارد؛ به عنوان مثال «غیبت» چنین فردی و «ذکر بدی‌های او نزد دیگران» و «معرفی او به جامعه» شرعاً اشکال ندارد. علیه السلام فرمودند: ثَلَاثَةٌ لَيْسَ لَهُمْ حُرْمَةٌ صَاحِبُ هَوًى مُبْتَدِعٌ وَ الْإِمَامُ الْجَائِرُ وَ الْفَاسِقُ الْمُعْلِنُ بِالْفِسْقِ؛ سه کس‌اند که از نظر شرعی حرمت و احترامی ندارند: بدعت‌گذاری که پیروانی دارد؛ حاکم ستمگر و فاسقی که فسق خود را آشکار می‌کند. در برخی دیگر از روایات آمده است که چنین افرادی باید به مردم معرفی شوند تا مردم آنها را بشناسند و از خطرات‌شان در امان باشند. (ص) فرمودند: ملاحظه حال فاسقان (متجاهران به فسق) را نکنید؛ بلکه آنها را در میان مردم رسوا کنید و فسق و فجورشان را به سمع و نظر دیگران برسانید تا مردم آنان را بیشتر بشناسند و از آنان دوری کنند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹