🔴حافظ و سکولاريسم! 🖊احمدحسين شريفي 🔸به باور بنده، يکي از مظلوم‌ترين انديشمندان، عارفان و غزلسرايان ايراني، خواجه حافظ شيرازي است؛ هر کسي از ظن خود يار او شده يا از او ياري خواسته است. نسبت‌هاي متضاد و متعارضي به او داده‌اند که امکان جمع آنها در يک شخصيت که هيچ، در يک ملت هم نيست. يکي او را منتقد اجتماعي بزرگ همه دوران‌ها معرفي کرده است و يکي او را توجيه‌گر اقدامات سلاطين زمان؛ يکي او را عارف کامل خوانده است و يکي رند شرابخوار دين‌ستيز؛ يکي او را ترجمان معنوي و عرفاني قرآن خوانده و ديگري او را يک دين‌ستيز و قرآن‌ستيز کم‌نظير؛ يکي او را از سران کفر و رستاخيزستيزي مي‌داند و يکي او را عارفي‌ دلسوخته و وحدت‌وجودي و .... جديداً هم، نويسنده‌اي را (که خود را وقف دفاع از سکولاريسم اخلاقي کرده است) ديدم که نوشته بود "براي بيان ديدگاه خودم دربارة سکولاريسم به همين اندازه بسنده مي‌کنم که گوهر سکولاريسم در اين شعر زيباي حافظ بيان شده است که من که امروزم بهشت نقد حاصل مي‌شود وعدة فرداي زاهد را چرا باور کنم" اين همان شعري است که قبلا احمد شاملو، در مقدمة خود بر ديوان حافظ، به استناد آن، حافظ را يک قلندر يک لاقباي کافرِ کفرگو و يک ماترياليست تمام‌عيار همه دوران‌ها معرفي کرد! البته اين نويسنده جديد ما، قدري به حافظ تخفيف داده است و از اين شعر، کفر و ماده‌پرستي و ماده‌گرايي را استنباط نکرده است؛ بلکه آن را بيانگر گوهر سکولاريسم دانسته‌ است! 🔸اما اين بيچاره‌ها، عليرغم ادعاهاي بزرگ، اساساً متوجه نشده‌اند که اين سخن حافظ به چه معناست. حافظ مي‌خواهد بگويد که لذت‌هاي بهشتي، امري نسيه و وعدة فردا نيست؛ يعني درک آنها و التذاذ از آنها مخصوص بعد از مرگ نيست؛ بلکه در همين دنيا نيز مي‌توان به جايي رسيد که نعمت‌هاي بهشتي و لذت‌هاي اخروي را همين الان درک کرد و از آنها لذت برد. همان آموزه‌اي است که امام علي(ع) در خطبة پارسايان در وصف آنان بيان مي‌کند: «فَهُمْ وَ الْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ النَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُونَ؛‌ بهشت براى آنان چنان است كه گويى آن را ديده‏ اند و در آسايش آن به سر مى‏ برند، و دوزخ چنان كه آن را ديده‏ اند و در عذابش اندرند.» (نهج، خ193، ص303) 🆔کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🔹ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat 🌹‌