🔴«جزءنگري» و «کل‌نگري» در شناخت #انسان 🖊احمدحسين شريفي 🔸با توجه به ارتباط تنگاتنگ ظاهر و باطن انسان، يا گفتار و رفتار او از يک طرف و احساسات و گرايش‌ها و باورهايش از طرف ديگر، معلوم مي‌شود که براي شناخت حقيقت و هويت انسان و براي شناخت شخصيت انسان، در عين جزءنگري، بايد کل‌نگر هم بود. 🔸به تعبير ديگر، نه نگاه جزء‌نگر به تنهايي مي‌تواند #شخصيت و هويت انسان را براي ما مشخص کند، آنگونه که رفتارگراها مي‌پنداشتند. و نه نگاه کل‌نگر به تنهايي مي‌تواند شخصيت و هويت واقعي انسان را به ما نشان دهد، آنگونه که گشتالتي‌ها، و برخي ديگر از روان‌شناسان مثل آدلر، مزلو و راجرز مي‌پنداشتند. 🔸به تعبير آلپورت: «هر چند واحد تشکيل دهندة شخصيت، صفت است. اما به صرف بررسي صفات نمي‌توان حقيقت انسان را شناخت بلکه «زيربناي عناصر مختلف (صفات)، وجود يکپارچه و کل‌نگر (نفس) است که دربردارندة همة جنبه‌هاي شخصيتي است که وحدت دروني را شکل مي‌دهند.» (درسهای انسانشناسی و علوم انسانی، ۱۳۹۶) 🆔کانال استاد احمدحسین شریفی 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🔹ارتباط با ادمین:👇 @mjbayat 🌹‌