به مناسبت سالروز شهادت شهید مطهری بخشی ازو یژگیهای اخلاقی  این مجاهد نستوه و معلم اخلاق را تقدیم مخاطبان ارجمند به ویژه معلمان گرانقدر می کند. *با وضو بودن استاد، خود همواره با وضو در کلاس حضور می‏یافت و حضورش آن چنان روحانیتی به مجلس می‏بخشید که مستمع با تمام وجود، معنویت و قداست آن را در می‏یافت و به نسبت آمادگی‏اش در جذبه‏های الهی آن مستغرق می‏گردید. *قرآنی بودن یکی از دوستان شهید مطهری رحمه‏ الله می‏گوید: شهید مطهری قبل از هر چیز شاگرد قرآن کریم بود... روح او روح قرآن بود. *متعبد بودن ایشان بسیار متعبد بود که نظر قرآن و روایات را اصل بداند... هیچ وقت حاضر نمی‏شد در نوشته، درس و یا سخنرانی خود، کوچک‏ترین تجاوزی از احکام شرعی؛ یعنی همان احکام که فلسفه آنها روشن نیست داشته باشد. ما را نبود نظر به خوبی و بدی/ مقصود رضای او و خشنودی اوست *تقوا داشتن از یکی از شاگردان استاد مطهری رحمه‏الله سؤال کردند: فکر می‏کنید استاد بر اثر چه کارهایی به این حد از وارستگی و اخلاق رسیدند که نمونه شدند؟ شاگرد در پاسخ گفت: تقوا، تقوا و تحقیق براساس انجام وظیفه. *احترام به استاد ایشان در ضمن درس به استادان خودشان بسیار احترام می‏گذاشتند. به نام علامه طباطبایی رحمه‏الله که می‏رسیدند، از ایشان با «روحی له الفدأ»(5) یاد می‏کردند. *فروتنی یکی از شاگردان استاد مطهری رحمه‏الله می‏گوید: ما به منزل ایشان که می‏رفتیم مثل اینکه با ما رفیق بود. البته گاهی لطف می‏کردند و به منزل ما می‏آمدند، ولی اصلاً این مسائل مطرح نبود. یعنی ایشان خود بزرگ بینی نداشت و این اخلاق انسانی خیلی تأثیر داشت و از خصایص فوق العاده ایشان محسوب می‏شد و یکی دیگر از شاگردان ایشان می‏گوید: ایشان برخوردشان بسیار متین و توأم با مهربانی بود. اصولاً استاد مطهری فردی بودند که از هر حیث مؤدب به ادب علمی بودند و برای فضای درس و بحث، همچنین شاگردانشان احترام خاصی قائل می‏شدند. *توجه به شاگرد یکی از شاگردان استاد مطهری رحمه‏الله می‏گوید: ایشان گاهی لطف می‏کردند به تنهایی و گاهی همراه با خانواده‏شان به منزل ما تشریف می‏آوردند . و یکی دیگر از شاگردان ایشان می‏گوید: ایشان برخوردشان بسیار متین و توأم با مهربانی بود. اصولاً استاد مطهری فردی بودند که از هر حیث مؤدب به ادب علمی بودند و برای فضای درس و بحث، همچنین شاگردانشان احترام خاصی قائل می‏شدند. چشم بگشا و ببین جمله کلام الله را/آیه آیه همگی معنی قرآن ادب است استاد مطهری رحمه‏الله هرگز نسبت به شاگردش نظر تحقیرآمیز نداشت. یعنی حرف شاگرد را می‏شنید و به این وسیله به شاگردش اجازه عقده گشایی می‏داد. یکی از دوستان استاد مطهری رحمه‏الله می‏گوید: برخورد ایشان با شاگردانشان مانند برخورد دو رفیق بود. خیلی با محبت بودند و با حرارت و شور برخورد می‏کردند. در خرمن کائنات کردیم نگاه/یک دانه محبت است و باقی همه کاه *رابطه معنوی با شاگردان یکی از شاگردان استاد مطهری رحمه‏الله می‏گوید: سلوک ایشان به نحوی بود که در دل شاگردانشان نسبت به ایشان محبت ایجاد می‏شد. ما در همان وقت که در درس ایشان حاضر می‏شدیم، در درسهای استادان دیگر دانشگاه هم شرکت می‏کردیم و به خوبی محسوس بود رابطه‏ای که شاگردان استاد مطهری رحمه‏الله با ایشان دارند با رابطه‏ای که دانشجویان دانشگاه با استادان خود دارند، متفاوت است. چه این رابطه رسمی و اداری نبود، بلکه توأم با عشق و شوق بود. درس معلم ار بود زمزمه محبتی/جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را *شکوفاسازی استعداد شاگرد ایشان اگر استعدادی از شاگردانشان می‏دیدند، خوشحال می‏شدند، به او کمک می‏کردند که استعداد وی پرورش پیدا بکند، مثل یک پرنده که بال زدن را یاد جوجه‏های خود می‏دهد. ایشان شاگردان خوش استعداد خودشان را تشویق و تشجیع می‏کردند و مثل برزگری که بذر افشانی می‏کند برای آینده، ایشان در ذهن شاگردان خودشان بذر افشانی می‏کردند و با صرف وقت برای آینده سرمایه گذاری می‏کردند. *تشویق کردن استاد، شاگرد خوش قریحه را مورد تشویق قرار می‏داد و به انحأ مختلف او را به کار اضافی و انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر توصیه می‏کرد. *رابطه صمیمی با شاگرد مرحوم مطهری با شاگردانشان به اندازه‏ای مهربان بودند که حتی اجازه می‏دادند آنها مسائل خصوصی و شخصی‏شان را با ایشان مطرح کنند. در انتخاب راه و مسیر آینده با ایشان مشورت کنند، حتی ایشان به اندازه‏ای نزدیک می‏شدند که در مجالسی مانند عروسی شاگردانشان ـ در صورت دعوت ـ شرکت می‏کردند *خوشرو بودن ایشان بسیار خوشرو بودند، با شاگردان روابط پدرانه داشتند و در واقع وقتی ارتباط شاگردی با ایشان ادامه پیدا می‏کرد، به نوعی دوستی مبدّل می‏شد به دست آوردن دنیا هنر نیست/یکی را‌گر توانی دل به دست آر