#روانشناسی_اسلامی ━═━🍃❀🌸❀🍃━═━ 🔹یکی از دلایلی که ما در زندگی احساس رضایت و شادکامی نداریم اینست که از واقعيت زندگي دنيايي خود غافلیم و به همین دلیل آسودگی خاطر نداریم و دچار سردرگمی میشویم🤔 📘#برشی_از_کتاب 💠 دنيا محلّ سختي‌‏ها 🔹ما انسان‌‏ها ، خواهان راحتي ، آسايش و كامجويي هستيم و از اين رو ، دنيا را محلّ برآورده شدن اين خواسته‌‏ها مي‏دانيم و يا دست‏كم مي‏خواهيم كه چنين باشد . چون دنيا را محلّ راحتي مي‌‏پنداريم، از رسيدن سختي‏ها، به شدّت، آزرده و رنجور مي‌‏شويم؛ چون دنيا را محلّ كاميابي مي‌‏پنداريم، از ناكامي‌‏ها و تحقّق نيافتن آرزوها به شدّت، عصباني مي‏‌شويم ؛ چون دنيا را محلّ جاودانگي مي‌‏دانيم ، مرگ خود و عزيزانمان را يك فاجعه و خسارت بزرگ دانسته، از آن ، ترسان و نالان و رنجور خواهيم شد؛ و ... 🔹اما واقعيت چيست؟ آيا دنيا همين گونه است كه ما مي‌‏پنداريم؟ 🔹واقعيت ، اين است كه دنيا محلّ سختي‏‌ها و بلاهاست. اين را بايد به عنوان يك واقعيت پذيرفت . انكار ما چيزي را تغيير نخواهد داد . دنيا به عنوان محلّ زندگي ما اقتضائاتي دارد كه خارج از اختيار ماست؛ ما نه در تنظيم آن ، نقشي داريم و نه توان تغيير آن را داريم. دنيا ويژگي‏هايي دارد كه بر اساس حكمت و مصلحت الهي تنظيم شده‏‌ا‌ند و خير و صلاح انسان نيز در آن است. كاري كه بايد انجام دهيم اين است كه شكل واقعي دنيا را بشناسيم و بپذيريم. 🔹يكي از كليدهاي رضايت از زندگي، اين جاست. بدانيد كه زندگي شما به عنوان يك واقعيت خارجي، آن قدر تلخ و گزنده نيست ؛ آنچه آن را تحمّل‏‌ناپذير مي‌‏سازد ، تصوّرات و انتظاراتي است كه شما از دنيا و زندگي داشته‌‏ايد و اكنون آنها را برآورده شده نمي‌‏بينيد و لذا نالان و ناراضي هستيد . در حقيقت ، تصوّرات و انتظارات غير واقع‏‌بينانه شما مايه ناراحتي و نارضايتي شماست، نه پديده‏‌هاي زندگي . لازم نيست براي رسيدن به رضايت از زندگي، دنيا را تغيير دهيم ؛ بلكه با تغيير و اصلاح شناخت خود نسبت به دنيا مي‏توانيم به رضامندي، دست يابيم . 🔹قرآن كريم درباره واقعيت زندگي انسان در دنيا مي‌‏فرمايد: لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَنَ فِي كَبَدٍ .(بلد ، آيه 4)؛ به تحقيق ، ما انسان را در سختي آفريديم. اساساً راحتي ، براي دنيا آفريده نشده و بديهي است كه طلب كردن آنچه وجود ندارد ، مايه رنج و عذاب مي‏‌شود. پيامبر خداصلي الله عليه وآله در اين باره مي‌‏فرمايد: إنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يَقولُ : ... وُضِعَتِ الرّاحَةُ فِي الجَنَّةِ وَالنّاسُ يَطلُبونَها فِي الدُّنيا فَلا يَجِدونَها .(عوالي اللآلي ، ج‏4 ، ص‏61 ، ح‏11)؛ همانا خداوند - عزّ وجلّ - مي‏فرمايد : ... من ، آسايش را در بهشت قرار دادم و مردم ، آن را در دنيا مي‏جويند و از اين‏رو ، آن را نمي‏يابند . يافتن آنچه وجود ندارد ، به ناكامي منجر مي‏شود و احساس ناكامي ، موجب افسردگي و نارضايتي خواهد شد. پيامبر خداصلي الله عليه وآله در روايت ديگري ، به جنبه ديگري اشاره كرده ، مي‏‌فرمايد: مَن طَلَبَ ما لَم يُخلَق ، أتعَبَ نَفسَهُ ولَم يُرزَق(جامع الأخبار ، ص 517 - 518 ، ح 1464)؛ هركس چيزي را طلب كند كه آفريده نشده ، خود را به زحمت انداخته و چيزي نصيب او نمي‌‏گردد. 🔹اين ، يك اصل است و نياز به هيچ توضيحي ندارد ؛ اما سؤالْ اين است كه چه چيزي خلق نشده ، ولي مردم ، در پي آن هستند؟ در ادامه روايت آمده است : قيلَ : يا رسولَ اللَّهِ ! ومَا الَّذي لَم يُخلَق ؟ قالَ : الرّاحَةُ فِي الدُّنيا؛ گفته شده : اي پيامبر خدا! آنچه آفريده نشده، چيست؟ فرمود : راحتي در دنيا. 🔹انسان ، خواهان راحتي و آسايش است و لذا از دنيا انتظار راحتي و خوشي دارد ؛ حال آن‏كه چنين چيزي در دنيا وجود ندارد و همين خواسته ، مايه ناراحتي و نارضايتي وي را فراهم مي‌‏كند! 📚 برشی از کتاب رضایت از زندگی حجت‌الاسلام دکتر عباس پسندیده 🌱 لطفا نشر دهید. ━═━🍃❀🌸❀🍃━═━ @akademihalekhub