پس هنگامی که موسی نبی مدّتِ (مشخصشده) را به پایان رساند و همراه خانوادهاش حرکت کرد، در کنار (کوه) طور، آتشی مشاهده کرد (و) به خانوادهاش گفت: (اندکی) مکث کنید؛ که من آتشی دیدم. امیدوارم که از آن (جا)، خبر یا شعلهای از آتش برایتان بیاورم تا گرم شوید.
یعنی هنگامی که حضرت موسی (ع) عهد چوپانی خود را با شعیب نبی تمام کرد، و به سوی وطن خود از مبدأش که مدائن بود حرکت کرد.
قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ لا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فِي غَيابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِنْ كُنْتُمْ فاعِلِينَ (۱۰_یوسف)
یکی از آنان گفت: «یوسف را نکُشید و اگر میخواهید کاری کنید او را در قعر چاه بیندازید تا یک کاروان (که از کنار چاه رد میشود) او را برگیرد.»
سَيَّارَة اشاره به کاروان دارد که از مبدأ مشخص به سوی مقصد مشخصی حرکت می کند.
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (۱۱_انعام)
بگو: در زمین سیر و سیاحت کنید. آنگاه ببینید که عاقبتِ تکذیب کنندگان چگونه بوده است.
یعنی از منزل به نیت مقصد مشخصی (مانند بازدید از محل زندگی اقوام درگذشته پیشین) خارج شوید و حرکت کنید تا عاقبت تکذیب کنندگان را ببینید. در سِیر دیدن با چشم عبرت است. هر کجا در قرآن عبارت «سِيرُوا فِي الْأَرْضِ» آمده دعوت به سفر به مقصد مشخصی برای گرفتن عبرت و پند و انذار، خداوند اراده فرموده است. بهتر است بدانیم که سِیر نوعی نگاه عبرتآموز درونی را هم شامل می شود و مراد از سِیر آفاق و انفس، حرکت و رفتن به آفاق و نفس با چشم دل را گویند.
🆔
@akhlaghmarefat
داستانها و پندهای اخلاقی