افتادن سایه زمین بر روی ماه که همان سجده او طبق قرآن است، باعث پدیده خسوف یا ماه گرفتگی می گردد؛ پس تماشای خسوف همان تماشای سجده زمین است، و کسوف قرار گرفتن ماه بین خورشید و زمین است و در زمان کسوف سجده ماه بر زمین می افتد، برای همین انسان با دیدن سجده ماه و زمین باید نماز آیات بخواند و سجده برود و برخی اعمال، چون اعمال زناشویی و خندیدن در این زمان کراهت شدید دارد. بهتر است بدانیم طول سایه زمین ۴۰ هزار کیلومتر است، یعنی سجده زمین ۴۰ هزار کیلومتر طول دارد. برای اثبات این امر که کوکب همان ستارگان خورشیدی و نجم ستارگان دیگر است به آیه نور بر می گردیم: يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ نزديك است كه روغن اش هرچند بدان آتشى نرسيده باشد روشنى بخشد. حق تعالی کوکب را چنین معرفی می کند که چراغی است که با سوختن روغن خودش روشن است و خود روغن آن می سوزد و نیازی به آتش زدن برای سوزاندن روغن آن نیست. دقیقاً اتفاقی که در خورشید با سوختن گازهای درونی آن و انفجارات خورشیدی صورت می گیرد. پس ضِیاء، همان نُورٌ عَلی نُور است؛ یعنی نوری که بر نور دیگر قرار می گیرد. خورشید نوری دارد که در درون خود را روشن کرده و نور دیگری دارد که از آن نور درون او بر زمین می تابد، یعنی دو نور است که نُورٌ عَلی نُور گفته شده است، برعکس ماه که فقط یک نور است و نوری برای روشن کردن زمین از خود ندارد. هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا (۵_یونس) یعنی نور خورشید علاوه بر روشن کردن خودش، برای روشن کردن زمین است، ولی نور ماه فقط برای روشن کردن خودش کفایت می کند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی