معبودا! تو را سپاس می گویم که مرا از خاک شرف وجود بخشیدی و خلق کردی، و لیاقت همنشینی خود عنایت فرمودی. نازنینا! رحمتی فرما که خاک بودن خلقت خویش را در برابر عظمت ذوالجلالی چون تو هرگز فراموش نکنم و در برابر عظمت خویش خاک ام فرما که در روز رستاخیز کسانی را زنده از خاک برای حیات ابد در بهشت شان می کنی که در دنیا در برابر عظمت تو بیش از خاک خود را در برابر عظمت تو ندیدند و چون خاک در دنیای خاکی متواضع و خاکی زندگی کردند و چون خاک پست هرگز قامتی بر خود نیفراشتند. 🆔 @akhlagh_marefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی