#یک‌_لغت_قرآنی ۲۴۸ 🌟بُقْعة: فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ مِنْ شَاطِئِ الْوَادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَنْ يَا مُوسَىٰ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (۳۰_قصص) چون موسی به آن آتش نزدیک شد به او از جانب راست آن وادی در آن بارگاه مبارک از آن درخت (مقدس) ندایی رسید که ای موسی منم خدای یکتا پروردگار جهانیان. هر بخشی از زمین که در آن بر خداوند سجده می شود و مقدس است آن زمین بر اهل آسمان تجلی و نمود دارد و فرشتگان در عرش هم حول آن قطعه از زمین می گردند که به آن "بُقْعة" می گویند. چنانچه در روایت است در خانه ای که شب تلاوت قرآن می شود آن زمین بر اهل آسمان از شدت نور می درخشد. (پس آن خانه بُقْعة است چون بر اهل آسمان می درخشد) فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ (۳۹_نور) وقتی می گویند بقعه متبرکه امام حسین (ع)، یعنی بر اهل آسمان آن قطعه از زمین مشخص است و می درخشد و فرشتگان بر اطراف آن در طواف هستند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی