خدایا! ما را از رحمت خویش در این شب عظیم در این آخرین سحرگاه مولانا علی ابن ابی طالب که آخرین طلوع خورشید را نظاره گر بودند مردی که گفت: شبی خورشید در حسرت ماند زودتر از من از خواب برخیزد... ولی از فردا شب خورشید زودتر از علی از خواب برخواهد خواست. در این شب عظیم که ایتام کوفه و ارمله (بیوه زنان) کوفه قلب شان به شماره افتاده و برای برخاستن از بستر مولای و ولی نعمت خود دعا می کردند که صبح از زبان حسن مجتبی (ع) خبر خداحافظی ابدی مولا را شنیدند. خدایا! به عزت و کبریای ات قسم؛ ما نبی و علی را ندیدیم ولی نور هدایت تو همیشه هست و راه آنان بر ما به شرط مجاهدت مان در راهت می نمایاند.... معبودا ما را مقام اصهر برسان که خواب شب و روز از چشمان مان در عمر کوتاه مان بستانی و توشه آخرت مان با عمل صالح توام با معرفت سنگین تر کنی تا انوار هدایت تو کال تر و تمام تر برخود برگیریم. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی