داستان سهراب تموم شد، فردوسی دفتر جدید را با داستان سیاوخش آغاز می‌کنه و اقرار می‌کنه که ۵۸ ساله شده و میخواد این کار را ادامه بده: ۱۰/ اگر زندگانی بود دیرباز بر این دینِ خرّم بمانم دراز، ¶ یَکی میوه‌داری بماند ز من که باردهمی بار او بر چمن ¶ از آن پس که پَیمود پنجاه و هشت به سربر فراوان شِگِفتی گذشت، و صحبت‌ از پند و نصیحت می‌کند و روشی از زندگانی را توصیه می‌کند که پس از مرگ، نزد ایزد... ۱۷/ نگر تا چه کاری، همان بدروی سَخُن هر چه گویی، همان بشنوی ¶ درشتی ز کس نشنود نرم‌گوی جز از نیکُوْی در زمانه مجوی! و از اینجا به بعد داستان سیاوخش شروع میشه.🛎️