داستان سهراب تموم شد، فردوسی دفتر جدید را با داستان سیاوخش آغاز میکنه و اقرار میکنه که ۵۸ ساله شده و میخواد این کار را ادامه بده:
۱۰/ اگر زندگانی بود دیرباز
بر این دینِ خرّم بمانم دراز،
¶
یَکی میوهداری بماند ز من
که باردهمی بار او بر چمن
¶
از آن پس که پَیمود پنجاه و هشت
به سربر فراوان شِگِفتی گذشت،
و صحبت از پند و نصیحت میکند و روشی از زندگانی را توصیه میکند که پس از مرگ، نزد ایزد...
۱۷/ نگر تا چه کاری، همان بدروی
سَخُن هر چه گویی، همان بشنوی
¶
درشتی ز کس نشنود نرمگوی
جز از نیکُوْی در زمانه مجوی!
و از اینجا به بعد داستان سیاوخش شروع میشه.🛎️