🔻استدلال امام صادق عليه السلام بر جواز توسل وقرار دادن واسطه بين بنده وخداى خود در مواجه با ابوحنيفه :👇 ✍ابي الفتح کراجکی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است: روزی ابو حنیفه با امام صادق علیه السلام بر سر سفره بودند. هنگامی که غذا خوردن امام صادق علیه السلام تمام شد فرمود: «سپاس مخصوص خدای جهانیان است. خدایا این طعام از جانب تو و پیامبر صلی الله علیه و آله تو برای ما آمده». ابو حنیفه اعتراض کرد: «ای ابا عبد الله (کنیه امام صادق علیه السلام)! آیا برای خدا شریک قائل شدی⁉️». امام فرمود: «وای بر تو! همانا خداوند در کتاب خود در آیه ۷۴ سوره توبه فرموده است: «و هرگز درصدد انتقام برنیامدند مگر بعد از آنکه خدا و رسولش ایشان را از فضل خود بی‌نیاز کردند» یا در آیه ۵۹ سوره توبه نخوانده‌ای: «اگر ایشان به آن چه که خدا و فرستاده او عطا کردند راضی شوند و بگویند تکیه‌گاه ما خداست، خداوند و فرستاده‌اش به ما از فضل الهی می‌دهند». پس ابو حنیفه گفت: «گویا من این دو آیه را از کتاب خدا نخوانده‌ام و نشنیده‌ام جز همین الآن». امام فرمود: «بلکه تو آن دو آیه را خوانده‌ای ولی خداوند در باره تو و امثال تو نازل فرموده است: «آیا بر دل‌هایشان قفلی زده شده⁉️» یا «اعمال ایشان بر دل‌هایشان زنگار زده». 📚کنز الفوائد،ج۲ص۳۶-۳۷. |• ❥✺@alalmolnafea✺❥•| •┈┈••••✾•🌿🌹🌹🌹🌿•✾•••┈┈•