#داستان_مذهبی ▪️ ◾️ ◼️ ⬛️ داستان #سامره، داستان یک منتظر است در پیچ و خم برج انتظار قسمت دوازدهم_#سفره_ی_دو_نفره کم کم همه، بساط شام را باز کردند و مشغول خوردن شدند. عده ای هم که روزه بودند، افطار کردند. من هم سفره ام را باز کردم تا چیزی بخورم. نان سنگک، پنیر، سبزی و خرما. زیر چشمی نگاهی به ملکه کردم. هیچ چیز برای خوردن نداشت و فقط به سفره ی من نگاه میکرد. تعارف کردم و ملکه بدون هیچ مکثی مشغول خوردن شد. لقمه های بزرگ برمیداشت و سریع میجوید و قورت میداد و بلافاصله لقمه ی بعدی را میگرفت. احساس کردم به شدت گرسنه است. با خود فکر کردم اگر اینگونه پیش برود، غذای سه روز من همین امشب تمام میشود. اما ملکه گرسنه بود، دلم برایش سوخت. با خود حساب کردم که اگر تغذیه ام تمام شود، مقداری پول همراهم هست. مغازه ی نانوایی و بقّالی هم نزدیک بود و دم در مصلی بعضیها بودند که برای معتکفین از بیرون خرید میکردند، فقط باید لیست سفارشات را به انتظامات میدادیم و هزینه اش را پرداخت میکردیم؛ از این بابت نگرانی نداشتم، خدا روزی رسان هم بود. سفره را به طرف ملکه باز کردم و خودم کم کم از خوردن دست کشیدم. او تمام محتوای سفره را خورد، یکی و نصفی نان سنگک، نصف قالب پنیر و همه سبزی و حدود ده عدد خرما. چیزی که فکر میکردم برای سه روز من کافی باشد، در عرض نیم ساعت جلوی چشمم تمام شد! با تعجب به او نگاه میکردم که با این لاغری و شکم چسبیده به پشت این همه غذا را کجا فرستاد! آشپزخانه درست رو به روی ما بود. میشد غذا گرم کرد و آب جوش و چای هم بود. بعد از شام، همه لیوان به دست به آنجا رفتند تا چای بگیرند. من هم لیوان را برداشتم و به آنجا رفتم تا برای ملکه چای بیاورم. زمان رفت و برگشت از میان جمعیت و با آن همه ازدحام داخل آشپزخانه، یک ربع شد. به سختی از میان جمعیت خود را به ملکه رساندم و لیوان چای را به او دادم. در میان راه چای تقریباً ولرم شده بود. ملکه چای را به یکباره نوشید و دوباره چای خواست! باورم نمیشد دوباره باید میرفتم. ازدحام داخل آشپزخانه از قبل هم بیشتر شده بود و تازه خودم هم هنوز چای نخورده بودم و از همه بدتر اینکه فقط دو ساعت از اعتکاف گذشته بود و هنوز سه روز، یعنی 72 ساعت دیگر مانده بود! مدتی گذشت؛ آنقدر رفتم و آمدم که دیگر خسته شدم. ساعت از ده شب گذشته بود. کمی دراز کشیدم و به سقف شبستان خیره شدم، با خود فکر کردم که از این رفتنها و آمدنها و ازدحام مسیر و شلوغی آشپزخانه نباید دلخور شوم؛ تمرینی است برای رفتن از مسیر های پر ازدحام و شلوغ! ملکه همچنان نشسته بود و با تعجب به اطرافیان نگاه میکرد. ادامه دارد... #حیدری @alborzmahdaviat