✅یکی دو ماه پیش بود که مطلبی منتشر کردم با عنوان : «از شهدای دزفول روایت کنید که مظلومیتشان بیداد می کند!» 🎤 ماجرا مربوط می شد به روایتگری یکی از راویان دزفول که برای بانوان دزفول در شهیدآباد دزفول روایت می کرد، اما از هیچ کدام از شهدای دزفول نامی هم نمی برد و البته مدام سعی می کرد به سبک و فرهنگ راویان غیربومی مخاطبانش را به گریه بیندازد و روضه خوانی کند. ✍🏻❤️ در آن مطلب نوشتم : هدف از روایتگری به گریه انداختن مخاطب نیست، انگیزه ساختن برای او ، تصمیم آفرینی و نمایش دادن اسوه هایی است که بتواند با الگو گرفتن از آنها مسیر زیستنش را به صراط مستقیم نزدیک تر کند. 🎁بخشی از روایتگری یکی از برادران دزفولی تقدیم به شما. او علاوه بر اینکه فقط از شهدای دزفول می گوید، نه دنبال تقلید از سبک و فرهنگ روایتگری غیر بومی است و نه دنبال به گریه انداختن مخاطب. صرفا دارد روایت های مستند شهدای دزفول را بیان می کند تا مخاطب با قصه های ناشناخته شهدای دزفول آشنا شود و الگو بگیرد. ✅به گمانم ما به این مدل روایتگری بیشتر محتاجیم تا آن سبک غیربومی با آن ویژگی ها که گفتم. 🔴 موضوع این روایتگری «عدم ادراک ارزش و قیمت خاطرات دفاع مقدس توسط مردم و مسئولین و عدم تلاش برای ثبت خاطرات» است که برشی از آن تقدیم می شود. ⏳ منتظر دریافت نظرات شما هستم. 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 ✅ «الف دزفول» اولین رسانه تخصصی مقاومت و پایداری شهرستان دزفول 🌐www.alefdezful.com ✴️لینک عضویت کانال ایتا الف دزفول👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/349503489C0f4d7935fc