هدایت شده از تنها علاج
در حرم مولا هر روز قبل از اذان صبح حاج آقای فیض‌آبادی و من، مثل انسان‌های حیران و مستیم! نه که فکر کنی مست نجف و حیران مقامات مولا! نه هنوز! باید دوتایی وقت نافله صبح، چند دور 180 درجه دور خود بچرخیم و به تک‌تک افراد تا دوردست نگاه کنیم... نه برای یافتن خضر و مراد راه یا مثلاً سماع و جذبه حاصل از جذبات حرم، نه! خواهش می‌کنم این‌قدر تحلیل عرفانی نکنید! برای پیدا کردن سخن‌ران محترم آن روز که باید بعد از نماز صبح منبر برود! یک حال حیرانی و مستیِ آمیخته با تشویش، که نکند سخن‌ران خواب مانده باشد یا به هر علت نرسد و... چه طعمی دارد این تشویش! 🔻فصل "طلبه دانش‌جو در مدار نجف" 📚 از کتاب: "دل‌بری برگزیده‌ام که مپرس" (خاطرات، خطورات و مخاطرات یک خادم) @tanhaelaj