از هر دری سخنی
به مناسبت غدیر... 🔻این مثال نبود، درس اخلاق بود 🔹کاش در کنار مثال قدیمی و متداول «أکْرِمِ الْعُلَمَاء» و «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ» با خودمان خلوتی می‌کردیم... اصول، ناخواسته به ما درس‌هایی فراتر از اصول را در این مثال ساده و روان می‌داد و ما حواسمان نبود با زبان بی‌زبانی داشت به ما هشدار می‌داد. به ما! و چه درس اخلاق ساده خوبی بود این مثال! هشدار اول اینکه اهل اکرام عالم باشیم، قدردان علم و عالم باشیم و شاید به این بهانه، خودمان هم در این وادی قدمی بزنیم... اما هشدار دومش مهم‌تر بود: اگر تو هم روزگاری در زمره عالمان درآمدی، بهوش باش که فاسقان از این دسته خارج‌اند، آن‌ها را با این گروه سنخیتی نیست: «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ» چه مثال خوبی بود «أکْرِمِ الْعُلَمَاء» و چه تذکر لطیف و به جایی بود «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ»! این مثال نبود، درس اخلاق بود! 🔹آری این‌ها مثال نبود. فضیلت حضرت امیر بود. از ابتدا به ما گفتند «ضرب زیدٌ عمرواً» و ما نپرسیدیم آخر این زید کیست؟ و به ما گفتند این زید یعنی علیه‌السلام. شیخ صدوق برایمان گفت یکی نام‌های امیرالمؤمنین زید است و اگر تصادفی هم باشد چه تصادفی! ضرب زیدٌ... درس «نحو» که انسان را به یاد شجاعت علیه‌السلام بیندازد چه نحوی است و چه نحوه نگاهی (ر.ک: الأمالي( للصدوق)، ص 603) 📚 زندگی اصول، صص۸۰_۸۱ @tanhaelaj
1 مشاهده