❓پرسش: هر کسی وقتی گناهی انجام می دهد، قاعدتا یک خوفی دارد و خجالت هم می کشد که این کار را انجام داده است و غالبا پنهانی هم انجام می دهد. این خوف را دارد ولی گناه را مستمرا هم انجام می دهد. این خوف باز هم موجب مغفرت می شود؟ ✅پاسخ #استاد_عربیان حفظه الله: 🌺البته ببینید این خوف از کیست؟ یک موقع انسان خوف اجتماعی دارد ولی از خدا باکی ندارد. یعنی اگر بگویند هیچکس با تو کاری ندارد، بیخیال است. گناه را انجام می دهد. یا اگر در بیابانی باشد، یا در جایی باشد که هیچ کس متوجه نشود، آنجا دیگر نگرانی ای ندارد. ترسی ندارد. این نشان دهنده بی ایمانی است. نه. نجات پیدا نمی کند. مگر اینکه توبه کند و مغفرت الهی شامل حالش شود. تغییر جهت در زندگی بدهد. 🍃اما اگر واقعا آن خوف، خوف از خداست منتهی مرتبه اش ضعیف است. به اندازه ای نیست که کاملا او را از گناه، باز بدارد، یک نعمت الهی است. باید از آن استفاده کند که ان شالله عاقبت به خیر بشود. ارزشمند است. از روایات استفاده می شود که حتی گنهکار هم، اظهار شرمندگی و طلب مغفرت از خداوند متعال داشته باشد. مثلا در روایتی هست که خوشا به حال بنده ای که فردای قیامت در نامه عملش، زیر هر گناهی، یک استغفار هم، طلب مغفرت هم نوشته و ثبت شده باشد. 🌸اینجا از این فرمایشات حضرت استفاده می کنیم که به صرف اینکه، به مجرد اینکه ما کار خوب انجام می دهیم، دیگر فکر نکنیم کار درست شده است. و خدای نکرده نسبت به انجام گناهان، یک حالت سهل انگاری و بیخیالی داشته باشیم. جمله را ببینید یَا اباذر! إِنَّ الرَّجُلَ لَیَعْمَلُ الْحَسَنَةَ فَیَتَّکِلُ عَلَیْهَا ای ابوذر، مرد، انسان، کار خوب انجام می دهد، اتکال به آن کار خوب پیدا می کند. دل خوشی به آن کار خوب پیدا می کند. این خیلی بد است. آدم باید اتکال به خداوند متعال داشته باشد. در دعای ابی حمزه آمده است که: لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَى أَعْمَالِنَا بَلْ بِفَضْلِکَ عَلَیْنَا اتکال بر عمل خودمان نداشته باشیم. دل خوشی به عمل خودمان نداشته باشیم. بلکه به فضل خدا باید دل خوشی داشته باشیم. 🔻ببینید کار خوب انجام داده و تکیه و دل خوشی به این کار خوب پیدا می کند. وَ یَعْمَلُ الْمُحَقَّرَاتِ محقراتی را انجام می دهد. بنده این به ذهنم می آید و اینطور می فهمم که اصلا خود این اتکال به اعمال حسنه که یک نقص معرفتی است، باعث می شود که انسان بعضی از گناهان را کوچک بشمارد. این المحقرات یعنی المحقرات من الذنوب. مصداقش می تواند همان گناهان صغیره باشد. بابا دیگر عیبی ندارد حالا یک دفعه این کار را انجام داده ایم. سهل انگار می شود. کوچک می شمارد گناهان را. 🌼دوستان، اصلا هیچ گناهی را نباید کوچک بشماریم. از آیات و روایات و فرمایش بزرگان این استفاده می شود که هیچ گناهی را کوچک نشماریم، شاید همان گناهی که کوچک می شماریم ما را بدبخت کند. هیچ گناهی را کوچک نشماریم. و هیچ عمل خیری را، هیچ کار خوبی را کوچک نشماریم. شاید همان کار خیری که ما فکر می کنیم کوچک است، خیلی مهم نیست، آن باعث نجات ما بشود. پس در هر فرصتی، کار خیری اگر پیش آمد، غنیمت بشماریم و در هر فرصت و زمانی، اگر در معرض یک گناهی قرار گرفتیم، حتی به ظاهر گناه کوچک، منظورم گناه صغیره، مواظب باشیم. شاید همین گناه ما را بدبخت کند. و شرایط را به گونه ای رقم می زند که دیگر نمی توانیم خودمان را جمع و جورکنیم و از خدا دور می شویم. 📚برگرفته از سلسله جلسات #حدیث_خوانی شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، #جلسه_هجدهم در تاریخ دوشنبه 1400/10/13 #قسمت_صد_و_نود_و_پنج ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله #وصیت #حدیث #لغزش #گناه #ترس_از_گناه #کارخیر