🌸مهم ترین ذکر حفظه الله: در جمله بعدی، حضرت باز هم این معرفت دینی ما و آگاهی دینی ما را عمق می بخشند. می فرمایند یَا اباذر! أَصْلُ الدِّینِ الْوَرَعُ وَ رَأْسُهُ الطَّاعَةُ . بدانیم که اصل دین، اساس دین، ورع است. اگر بخواهیم این را در قالب یک مثال بیان کنیم، نگاه کنید اگر دینداری را ما به یک درخت تشبیه کنیم، ورع آن ریشه درخت است. درخت ریشه دارد. تنه دارد. شاخه دارد. برگ دارد. اگر دینداری را به یک درخت تشبیه کنیم، آن ریشه درخت می شود ورع. ورع یعنی ترک هر آنچیزی که خدا دوست ندارد. خدا نمی پسندد. در درجه اول، گناهان است که خدا نمی پسندد. ما این ها را ترک کنیم. البته مراتب دیگری هم دارد. مرتبه بالاتر اینکه مکروهات را ترک کنیم. تا کار به جایی برسد که هر آنچه که مرضی خدا نیست، و به عبارت دیگر، ما سوی الله را ترک کنیم. 🍀یا اباذر! أَصْلُ الدِّینِ الْوَرَعُ وَ رَأْسُهُ الطَّاعَةُ و سر دین، راس دین، یک جورایی قله دینداری، طاعت است. اینکه انسان از خدا اطاعت کند. مطیع بشود. بندگی بکند. این راس دین است. سر دین به حساب می آید. اوج دینداری به حساب می آید. پس اصلش ورع است و راسش طاعت. 🍃یا اباذر! کُنْ وَرِعاً تَکُنْ أَعْبَدَ النَّاسِ وَ خَیْرُ دِینِکُمُ الْوَرَعُ . در این جملات می بینید صحبت از ورع است. این ها با همدیگر ارتباط دارد. با جملات قبلی ارتباط دارد. در جملات قبلی، صحبت از ذکر بود و بندگی و یکی از آن مصادیق اصلی بندگی، ورع است. ورع، یکی از محورهای مهم دینداری است. حالا حضرت در این جملات دارد توجه ما را به ورع بیشتر جلب می کند. ورِع باشد. ورِع اسم است و صفت هست در حقیقت. یعنی با ورع باش. باورع باش تا عابدترین مردم باشی. پس عبادت را فقط در انجام بعضی از اعمال مشروع، بعضی از عبادت ها خلاصه نکنیم. مثل نماز خواندن، صلوات فرستادن، حرم رفتن. نه. مهم ترین بعد دینداری ورع است. یعنی ترک آن چیزی که خدا دوست ندارد. پس بُعد ترک، سلبی دین، خیلی بیشتر از آن بُعد اثباتی است. اول آن کارهایی که باید ترک کنیم را درست کنیم تا آن کارهای خوبی که انجام می دهیم، تاثیرش در دنیا و آخرت ما نمایان بشود. لذا حضرت به ما می خواهند بفرمایند اگر می خواهید عابدترین انسان ها باشید، در ورع تان بیشتر کار کنید. ورع تان بیشتر از دیگران باشد. با ورع باشید. وَ خَیْرُ دِینِکُمُ الْوَرَعُ و بهترین دینداری تان، ورع است. 🌸آدم این جملات را می خواند به یاد آن فرمایش حضرت ایت الله العظمی بهجت رحمه الله علیه، استاد بزرگوارمان می افتد که در رابطه با ذکر خدا می فرمایند مهم ترین ذکر، ذکر عملی است و مهم ترین ذکر عملی هم ترک گناهان است. چقدر اهمیت دارد. و هم چنین این جمله حدیث معراج که ان الورع اول الدین، و وسط الدین، و آخر الدین. ورع اینجوری است. اول و وسط و آخر دین ورع است. اگر آدم ورع را اینجوری نبیند و به این صورت روی ورع کار نکند و توجه نداشته باشد اصلا دینداری انسان صدمه می بیند. در اول و وسط و آخر دین، توجهمان باید این باشد که کاری که خدا دوست ندارد ترک کنیم. اینجور نیست که در اوایل دینداری برای ترک آن چیزی که خدا نمی پسندد اهمیت قائل باشیم ولی کم کم دیگر بی خیال شویم. اول دین، وسط دین، آخر دین، ورع هست. پیوسته مواظب باشیم آنچه را خدا نمی پسندد ترک کنیم. ✅ تاکید کنم، تکرار کنم ببینید این جملات چه تاثیری در ذهن و دل ابوذر و ماها می تواند داشته باشد. نگاه ما را متحول می کند. نگاه ما را درست می کند. از همین جا به اهمیت آن رویکرد، دیدگاه و ذهنیت، آگاهی، علم در دینداری و عمل پی می بریم که گاهی موقع آدم اصلا یک نگاه اشتباهی دارد. همان نگاه اشتباه انسان را در عرصه عمل به دین با مشکل مواجه می کند. این جملات حضرت دارد نگاه ما را درست می کند. و یک نگاه منطبق با واقع به ما می دهد. 📚برگرفته از سلسله جلسات شرح وصیت نامه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به ابوذر، در تاریخ چهارشنبه 1400/12/11 ادامه دارد... 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom صلی الله علیه و آله