▪ماذا يفعل العاقل؟ عن مولانا أبي عبدالله عليه السلام أنه قال: إنَّ الْعَاقِلَ لِدَلَالَةِ عَقْلِهِ الَّذِي جَعَلَهُ اللَّهُ قِوَامَهُ وَ زِينَتَهُ وَ هِدَايَتَهُ عَلِمَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ هُوَ رَبُّهُ وَ عَلِمَ أَنَّ لِخَالِقِهِ مَحَبَّةً وَ أَنَّ لَهُ كَرَاهِيَةً وَ أَنَّ لَهُ طَاعَةً وَ أَنَّ لَهُ مَعْصِيَةً فَلَمْ يَجِدْ عَقْلَهُ يَدُلُّهُ عَلَى ذَلِكَ وَ عَلِمَ أَنَّهُ لَا يُوصَلُ إِلَيْهِ إِلَّا بِالْعِلْمِ وَ طَلَبِهِ وَ أَنَّهُ لَا يَنْتَفِعُ بِعَقْلِهِ إِنْ لَمْ يُصِبْ ذَلِكَ بِعِلْمِهِ فَوَجَبَ عَلَى الْعَاقِلِ طَلَبُ الْعِلْمِ وَ الْأَدَبِ الَّذِي لَا قِوَامَ لَهُ إِلَّا بِهِ. از مولانا امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: عاقل به راهنمایی عقلش که او ستون و زینت و هدایت است برای او، دانست که خداوند حق و پروردگار اوست و و دانست که خالقش محبتی و بغضی دارد(از چیزی خوشش می‌آید و از چیزی بدش می‌آید) و دید که عقلش آن‌ها را تشخیص نمی‌دهد و دانست که نمی‌توان به آن‌ها دسترسی پیدا کرد مگر با علم و آموختن آن، و اینکه عقلش فایده‌ای ندارد اگر علم آن را نداشته باشد پس لازم شد بر عاقل که طلب علم و ادب کند چون نظام و اساسی غیر از آن نیست. 📗الکافی/ج1/ص29. --- ايتا: @alhasan1