🏷ارتباط ویژگی های شخصی حاکم با شیوه حکمرانی او در اندیشه باورمندان به «تفکیک ویژگی های شخصی حاکم با شیوه حکمرانی او»؛ ویژگی های اخلاقی و شخصیتی حاکم، از اولویت اول برخوردار نیست، بلکه او به عنوان یک اصل مستقل اهمیت دارد. در مقابل آن، اندیشه دیگری است که ویژگی های شخصی و شخصیتی حاکم را با شیوه حکمرانی او ادغام کرده، بلکه به نوعی وحدت ترکیبی معتقد است و به میزان وظایف محوله و توقع کارآمدی، انتظار برخورداری از ظرفیت های اخلاقی و معرفتی و مدیریتی دارد. در اندیشه دوم، اصل بر های ارزشی حاکم است و کارآمدی او را شأنی از ویژگی های اخلاقی و معرفتی و... حاکم میدانند، برخلاف اندیشه اول که اصل را بر حاکم قرار داده است و ویژگی های شخصی حاکم موضوعیت ندارد. البته در دیدگاه شیعه؛ حاکم غیر معصوم باید نزدیکترین افراد و شبیه ترین آنان به معصوم باشد ولی در دیدگاه مسیحیت و اهل سنت، ویژگی های شخصی حاکم در بُعد اخلاقی و معرفتی موضوعیت ندارد و لذا به دنبال حاکم مسیح نما یا حاکم معصوم نما نیستند. وجه مشترک این دو اندیشه این است که هیچکدام؛ ویژگی های ارزشی حاکمانِ غیر معصوم را در طراز معصوم نمیدانند، اما کارآمدی او را در سطح کارآمدی معصوم، مطالبه می کنند. و این یعنی فراهم نمودن وظایف سنگینِ امام معصوم برای حاکم غیر معصوم و داشتن توقعات بی جا و قضاوت های ناروا درباره حاکم غیر معصوم. ✍علی محمدی هوشیار @ali_m_hoshyar