سید علی موسوی: طرح ولی نگهداشتن سطح درگیری جبهه عراق و سوریه با امریکا و اسرائیل در همین حد است؟ هم آری هم نه. برای فهم طرح ولی، کمی به عقب برگردیم و سوال دیگری را جواب دهیم «آیا طرح ولی پذیرش برجام بود؟» هم آری هم نه «ولی »در برآیند آمادگی شکل یافته در صحنه کشور و خصوصا نخبگان دارای قدرت سیاسی، جنگ را پیش می برد. این «مراعات نفس جامعه و مدیران» غیر از تقیه است. خلط بین این دو مفهوم را در نظر بگیریم. از سویی فهم استراتژی تقیه ائمه متأخرین در انسان 250 ساله کلید فهم منطق رهبری است. درست. اما اگر تقیه را درست معنا نکنیم، چرا برای پیشرفت ایران با خود امریکا کنار نیاییم ؟ اصلا چرا در مقابل اسرائیل تقیه نکنیم. مسئله تقیه کاملا وابسته به قواعد میدان جنگ است. جنگ صرفا با سپر در دست گرفتن که پیش نمی رود. تقیه سپر است و بدون سپر جنگیدن حماقت است. اما جنگیدن مساوی سپر گرفتن در دست نیست. هر قدر شمشیرت برنده تر بچرخد، سپرت هم باید بیشتر در میدان نبرد به تحرک درآید. مسوولیت زدن نفت کش های اماراتی را هیچ وقت به عهده نگرفتیم کما این که حزب الله هیچ وقت انفجار سفارت امریکا و مقر تنفگداران امریکایی را به عهده نگرفت. این تقیه است... اما مراعات ظرفیت های موجود ، یعنی ببنیم مردم ایران چقدر آماده واکنش حریف اند. مردم لبنان چقدر. مردم و حاکمان سوریه چقدر و مردم عراق چقدر و ... وضعیت کنونی ما برآیند دارایی هایمان است شکی نیست که در حال پیشروی هستیم اما انسان انقلابی به دارایی موجود راضی نیست. این نارضایتی نباید معنای سیاه نمایی بگیرد. اگر چنین شود، یأس حاصل از آن اجازه حرکت را نخواهد داد. لازمه رشد جمع رضایت از دارایی ها و نارضایتی از ناداری هاست آنچه جهاد تبیین تخدیری نامیده می شود، تلاش دارد برای جلوگیری از نا امیدی و یأس و سیاه نمایی، منکر نقاط ضعف و ناداری ها شود. خروجی اش با سیاه نمایی یأس آفرین یکی است. رکود و سکون و رضایت به وضعیت کنونی. رفتار انقلابی جمع بین تنزیه و تشبیه، جمع بین نقد و دفاع ، جمع بین سلب و ایجاب است. اما نقد حقیر به این متن را در یادداشت بعدی ببینید ⬇️⬇️⬇️⬇️ @ali_mahdiyan