مشارکت و جلیلی ۲
🔺ریزش ۸ تا ۱۰ درصد آرا، از ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳، در حالیکه فضای انتخابات سیاسی تر شده بود و این را در کاهش هفتاد درصدی آرای سفید و باطله میشد دید، همینطور در تلاش حداکثری جریان های مختلف، یک عدد معنا دار است. این عدد غیر از ریزش بیست سی درصدی است که با دوقطبی شدن کشور دوباره برمیگردد. و تاثیر چندانی هم در قدرت کشور ندارد وقتی با وحدت شکنی رخ می‌دهد.
🔺سه درصد از این آمار را می‌شود به سبک زندگی جوان و نوجوان ما در فضای مجازی مربوط کرد. او اساسا در جایی زیست می‌کند که ما نیستیم، بر اساس الگوریتمهای فنی و حقوقی که در دست ما نیست، او اساسا پیرامونش را نمی‌بیند و نشئه شده. در دنیای دیگری است، یک جمله فقط بگویم که "او را رها کرده‌ایم چون حکمرانی مجازی را رها کرده‌ایم." همین.
🔺اما ۷ درصد دیگر را احساس ناامیدی و انسداد از صحنه سیاسی جدا کرده. جنس رای های آنانی که رأی داده اند نیز همین طعم را دارد. این در دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست جمهوری به وضوح می‌توان مشاهده کرد. در نسبت با این وضع سیاسیون دو وضعیت می‌گیرند
🔺یک وضعیت سوار شدن بر این موج و قدرت گرفتن. شما کافی است خودت را بر این موج سوار کنی دم از ناامیدی بزنی، سیاه نمایی کنی، دیگران را متهم کنی، به این ترتیب قدرت بدست آوری و صندلی مجلس یا ریاست دولت را مال خود کنی.
دوم کمک به درمان این وضعیت. کاری که شهید رئیسی آغاز کرد با "جهاد خدمت".
🔺راه حل این وضعیت چه بود؟ باید به موازات "جهاد خدمت" و حضور کارگزاران جوان گام دومی و طرحهای متناسب گام دوم، "جهاد تبیین" شکل می‌گرفت. همان که چهار، پنج سال پیش، رهبری در بیانیه گام دوم آن را "فوری ترین" و "ریشه ای ترین" جهاد نام می‌برد و معتقد است "این کلید اساسی همه قفلها" است، بدون این قدم از قدم نمی‌شود برداشت. بعد به هر مناسبت آن را تکرار کرد و تکرار کرد.
🔺اینکه ما چه کردیم در این جهت، حضور جلیلی چه مددی به این حرکت می‌تواند بدهد؟ او در این جهت با چه مخاطراتی روبرو است؟ در ادامه و بخش‌های بعد خواهم گفت.
پایان بخش دوم
@ali_mahdiyan