واقعیت اینه که توی دنیایی زندگی میکنیم که زمان حاکمه. تیک تاک.. تیک تاک...
تقریبا هیچ چیز این دنیا ثابت نیست. همه ما و هر آنچه در اطراف ماست در حال گذر و تغییره.
خونههای دوره بچگیمون، اون محلههای قدیم، حال و هوایی که توش زندگی میکردیم، چیزهایی که ما روخوشحال میکرد، چیزهایی که باعث ناراحتیمون میشد، امیدها، ترسها، لذتها، دردها، رویاها و آرزوها... همه تغییر کردن.
اون دوست یا دوستایی که بیشتر وقتمون با اونها میگذشت و چقدر دغدغه و فکر مشترک داشتیم و الان سالهاست که حتی از حال هم بیخبریم.
واقعیت اینه که هر ثانیه از تعداد آدمهایی که سنشون از ما بیشتره کاسته میشه و توی این صف، هر لحظه ما جلو و جلوتر میریم.
از میون ما رفتن پدربزرگها، مادربزرگها، پدرها و مادرها، همسایهها، کاسبهای محل، معلمها و دیگر عزیزان... قرنهاست که دنیا شاهد این رفتنها و خلاءهای بعد از اونه. جاهای خالیای که هیچوقت پر نمیشه.
توی یه چنین دنیا و چنین وضعیتی، یک چیز اهمیت زیادی پیدا میکنه؛ «زمان حال» یعنی در واقع همین الان و همین لحظهای که توش هستیم.
باید قدر داشتههامون رو بدونیم و با همین مهرههایی که در اختیار داریم -هر چه که هست، کم یا زیاد- بهترین بازی ممکن رو انجام بدیم.
باید برای غنیتر شدن هر چه بیشتر همین لحظهای که داخلش هستیم و خیلی سریع تبدیل به خاطره میشه تلاش کنیم. باید خاطرات رو بسازیم.
به خانواده بیشتر اهمیت بدیم، به دوستامون سر بزنیم یا اگه نمیشه تماس بگیریم. باید یاد بگیریم به مسایل و مشکلات زندگیمون همون مقداری که واقعا لازمه اهمیت بدیم و نه بیشتر. باید مهربونتر و با گذشتتر باشیم... وقتی داره میگذره، چرا انقدر نگرانی و انقدر استرس؟
توجه به خط سیر زمان میتونه خیلی از رفتارهای ما رو تنظیم کنه.
راستی، از وقتی شروع به خوندن این متن کردید، لحظاتی از زندگیتون رفت و دیگه هیچوقت برنمیگرده. این لحظات و این متن هم تبدیل به خاطره شد.
خاطرات آیندهتون پر از شادی و رضایت🌸🌸
@alimiriart
عکس ها و داستان های بیشتر 👇👇
https://eitaa.com/joinchat/1049624617Cb56a7be9f6