زندگی با قرآن
۷ رمضان ۱۴۴۵
٢٨ اسفند ۱۴۰۲
﴿تِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴾
این روز، شب و ایامى که می‌گذرد، سرمایه انسان است که در حال خرج شدن است. تمام اندیشه‌ها، نظریه‌ها، دعاها و هر چیزی که باید رخ بدهد، هر حرکتی که انسان باید بکند و هر پیشرفتی که باید صورت بگیرد در همین ایام است.
این گذر ایام، چرخش روزگار و روزمره، همانطور که بالاترین سرمایه‌ی انسان است و بستری است که همه چیز باید در آن رخ بدهد، خودش بالاترین درد، بیماری، سختی و مانع انسان هم مى تواند باشد! انسانی که در این ایام باید پیش برود، اگر مراقبت نکند و گذر زمان و زندگی روزمره او را مشغول کند، تمام آن چیزهایی که آماده‌ی به نتیجه رسیدن است، از بین می‌رود!
خداوند این ایام را به گونه‌ای ساخته تا آن کسانی که «الَّذِينَ آمَنُوا» هستند، در این روزها مشخص شوند؛ شهدا و آن کسانی که شاهد بر این مسیر هستند، گواه بر پیروزی و تسلط بر روحشان هستند، در این ایام مشخص بشوند.
ما هر کاری که بخواهیم بکنیم باید در همین روزها بکنیم. این روزهاى ما نباید بدون پیشرفت، بدون قدمی که برمی‌داریم و بدون حرکتی که می‌کنیم پیش برود. همه‌ی این مباحثات، گفتگوها و همه‌ی برنامه‌هایی که انسان می‌ریزد و همه‌ی کارهایی که باید بکند در این روزهاست که باید به نتیجه برسد. روز به روز و ساعت به ساعت این ایام و گذر و گردش آن و دوره‌های زمانی به گونه‌ای ساخته شده‌اند که اگر از آن استفاده شود و برنامه ريخته شود، بهترین وسیله است برای کسی که بخواهد پیشرفتی بکند و قدمی بردارد. همچون کسی که بخواهد مسیر را برود، این قدم‌ها هستند که او را می‌رسانند و اگر هر قدمی که باید در زمان خود برداشته بشود، برداشته نشد، چون شکست و ضرر و خسارتی مى شود که بر فرد وارد شده است.
دوره‌های زمانی به تناسب ظرف انسان برای کسی که هفته‌ها برای او ارزشمند است، باید هر هفته برنامه‌ی روشن و واضحی داشته باشد تا به نتیجه برسد. برای کسی که ظرفش قوی‌تر و محکم‌تر شده، روزها و برای کسی که از آن هم قوی‌تر شده ساعت‌ها «تِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ»، اما وقتی که این مسیر را می‌خواهد برود باید محکم و استوار باشد.
«وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ»
اگر پذیرفتید، اگر متوجه شدید که در این ایام قدم‌هایی است که باید برداشت و از این دوره‌های زمانی به تناسب روح‌تان نتیجه گرفتید و متوجه شدید که این زحمت‌هایی که دارید می‌کشید است که شما را به نتیجه می‌رساند و به آن ایمان آوردید و به سمت‌ش رفتید، دیگر «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا» نه سست بشوید و نه اندوهگین.
مسیر مشخص و راحت است و شما را پیش می‌برد و حتی اگر گناهان بزرگ دارید و اگر بر نفس‌های خودتان ظلم کردید باز هم ناراحت نباشید «وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ»
ذکر خداوند، استغفار و ذکر این بی‌نهایت، توجه کردن به این مسیری است که باید طی بکنید؛ همان مقداری که در دوره‌های زمانی، متناسب با روح و ظرفیت خودتان باید حرکت کنید و به آن توجه کنید و توان آن را دارید، نه بیشتر. پشیمانی از گذشته‌ها و استغفار از آنها، همه‌ی این‌ها شما را به نتیجه می‌رساند، بنا نیست که شما به نتیجه برسانید این تمام کائنات است که شما را به نتیجه می‌رساند... 👇👇👇
@AllaamehWisdom