💠 معنای این جمله که : "در میان خود صلح و صفا را برقرار نمائید" آن نیست که بگذارید جنگ ها برافروخته شود و عداوت ها در سینه ها بجوشد و بخروشد و اسلحه بُران دمار از روزگارتان در آورد ، سپس شما وارد میدان خونبار گشته ، ما بین متخاصمین صلح و صفا را برقرار نمائید . بلکه با نظر به مبانی حیات بخش اسلام ، اساسی ترین وظیفه انسانها در مقابل یکدیگر اینست که باید عوامل عداوت و کینه توزی ریشه کن شود و نوبت به صلح بعد از جنگ نرسد؛ همچنین جمله مزبور آن صلح های خیالی و سودجویانه را نمی گوید که جنگ را در زیر سطح ظاهری خود می پروراند ، مانند آتشی که در زیر خاکستر به وجود خود ادامه می دهد . با اینکه هر دو پدیده صلح و جنگ با نظر به علل اساسی دشمنی ها و دوستی های بی اساس برای انسانهائی که به جهت نداشتن رشد روحی ، برای هیچ یک از شئون حیاتی خود اصل و قانونی را قبول ندارند ، خیالی بیش نمی باشند: 🔹 بر خیالی صلحشان و جنگشان 🔹 بر خیالی نامشان و ننگشان گاهی صلح های بعد از جنگ ها برای این عقب ماندگان کاروان انسانیت مانند استراحتی است برای تجدید قوا در راه آماده شدن به جنگ و فعالیت های کینه توزانه مستمر . بنابراین ملاحظات و با نظر به تشویق و تحریک اسلام به درک اتحاد معقول انسانها ، مقصود از صلح ، آشنا ساختن افراد و جوامع به اصل اتحاد و اشتراک در حیات معقول است که در نتیجه پذیرش ایده آل های عالی حیات تحقق می پذیرد و مادامیکه درک اتحاد معقول برای انسانهای جوامع ، رویای شبانه تلقی می شود و مادامیکه دعوت کنندگان به لزوم درک مزبور اندرزگویانی تلقی می شوند که فوق واقعیات جاری در جوامع سخن می گویند ، نه تنها بشر موفق به صلح واقعی و پایدار نخواهد گشت ، بلکه جنگاوران گنج جو در موقع مناسب فلسفه بافانی را تربیت خواهند کرد که قیافه ساختگی علم و فلسفه را بر خود گرفته ، جنگ را جزئی از طبیعت انسانی قلمداد خواهند کرد. 🌿 علامه محمد تقی جعفری،‌ #تفسیر_نهج_البلاغه ، خطبه ۱۶ 💠 @allameh_jafari