✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم بالاترین نعمتِ جسم سلامتى است، که گفته‌اند: «نِعْمَتان مَجْهولَتان: اَلصِّحَّةُ وَ الْأمان.» پرسش اینجاست: انسانى که درنتیجۀ کم‌ظرفیتى، هر آن گرفتار غم‌ها و غصه‌هاى گوناگون است که مثلاً چرا فلان‌ کس آن سخن را گفت یا چرا آن خیال را دربارۀ من کرد و...، آیا ممکن است داراى مزاج سالمى باشد؟ مگر منشأ همۀ امراضْ اختلالات فکرى نیست؟ آیا در سرلوحۀ توصیه‌هاى بهداشتى، شادى روح مورد تأکید قرار نگرفته است؟ 🔻عزیزم، کسى که روحش کوچک است، اگرچه ممکن است لبخند مصنوعى هم بزند، چون گرفتار غم‌هاى درونى است، امکان ندارد از سلامتِ کاملِ جسم برخوردار باشد. در گذشته بزرگانى بودند که با غذاى بسیار ساده عمر طولانى داشتند. علتش بزرگى روح و شادى و انبساط خاطرشان بود. غم و غصه از کوچکى روح سرچشمه مى‌گیرد و علت اصلى پیرى و مرگ زودرس است. این مطلبْ قولى است که جملگى بر آن‌اند. 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian