✉️ به فرزند عزیزم... نامه‌های علامه کرباسچیان بخشی از نامه نهم آرى، انسان باید از راه برود تا به مقصد برسد. اگر در بىراهه گام بردارد، هرچه جلوتر برود، از مقصد دورتر مى‌شود. خدا کند که به خود آییم و پیش از اینکه پروندۀ ما بسته شود، قدمى در راه پرظرفیتى خود برداریم. اگر این حال نصیب ما شود، نه‌تنها در دنیا بلکه در عالم بعد هم آسوده خواهیم بود؛ یعنى خداوندِ عالَم با انسانِ پرظرفیت به‌نسبت بزرگىِ روحش معامله مى‌کند. خداوند در آیه‌ای مى‌فرماید: 🔅وَلْیَعْفوا وَلْیَصْفَحوا. ألا تُحِبّونَ أنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ🔅 ؛ (و باید مؤمنان دیگران را ببخشایند و از آنان درگذرند. مگر دوست ندارید خدا شما را بیامرزد؟) مى‌بینیم که خداوندِ عالَم مغفرت و بخششِ خودش را شامل کسانى مى‌کند که پرظرفیت‌اند و آزاردیدن از دیگران آنان را ناراحت نمى‌کند. در این آیه بسیار بیندیش که مشکلات فراوانى را حل خواهد کرد. خدانگهدار ۲۵بهمن۱۳۶۴ #علامه_کرباسچیان #نامه_ها 🌐 allameh.ir 💠 @allameh_karbaschian