🔹با وجود مباحث ارزشمند جناب استاد بهمنی، نکاتی درباره ارائه ایشان قابل بررسی و تدقیق است. ایشان تفسیر موضوعی را «رویکرد» معرفی کرده، منکر «روش» بودن آن هستند. و توجه می دهند که شهیدصدر چندین بار اصطلاح «الاتجاه الموضوعی» را در کتاب «السنن التاریخیه» به کار برده، و سهوا دو بار اصطلاح «المنهج الموضوعی» را که به معنای روش است، استفاده کرده است. 🔸در این باره ما با «رویکرد» بودن تفسیر موضوعی و کثرت کاربرد آن در کتاب شهیدصدر موافق هستیم، اما «رویکرد» بودن را با «روش» بودن در تعارض نمی بینیم. گرچه شهیدصدر تفسیر موضوعی را یک رویکرد مسئله محور و ناظر به واقع معرفی می کند، اما در مقام تحقق، هیچ رویکردی بی نیاز از روش نیست. حال اگر تفسیر موضوعی را صرفا یک رویکرد بدانیم، در هنگام تحقیق قرآنی، نام روشی که در تفسیر موضوعی شهیدصدر به کار بسته می شود چیست؟ در واقع، این رویکرد در مقام تحقق، دارای فرایند و مراحلی است و از عناصر روش شناختی ای شکل می گیرد؛ بنابراین یک روش است. این روش همان روش موضوعی است. بنابراین تفسیر موضوعی در یک لایه و از یک منظر، رویکرد است و در لایه ای دیگر، یک روش است. در مقابل تفسیر ترتیبی، یک رویکرد است؛ و در مقام تحقق، باید تبدیل به یک روش شود تا قابلیت انجام تحقیق قرآنی بر اساس آن باشد. بنابراین از آنجا که شهیدصدر نام دیگری برای تفسیر موضوعی در مقام روش ننهاده است، آن را نیز به نام موضوعی معرفی می کند. #شهید_صدر #علم_دینی https://eitaa.com/allamehsadr