♨️آیت الله سید علی قاضی (ره) و بیقراری نسبت به سیدالشهداء ع ▪️مرحوم آقا حاج شيخ عباس قوچانی ميفرمودند: در اين أواخر عمر يك گونه حالت تحيّر و شيفتگي و بي قراري مخصوص نسبت به حضرت سيدالشّهداء عليه السلام داشت. هر روز هنگام طلوع آفتاب و به خصوص وقت غروب آفتاب گريه ميكرد و در أيام عزاداري سراسيمه و سر برهنه، والِه بود. ▪️حضرت آقاي حاج سيد هاشم حداد ـ روحي فداه ـ ميفرمودند: مرحوم قاضي براي زيارت حضرت أباعبداالله الحسين عليه السلام از نجف أشرف، زياد به كربلاي معلّي مي آمدند و با ساير زوارِ از عرب، در كوچه و بازار مي آميختند. هيچگاه ديده نشد كه در مسافرخانه و فندقي بروند، بلكه به مساجد و مدارس ميرفتند و چه بسا كنار خيابان روي خاك ميخوابيدند. بسياري از أوقات كه در صحن مطهر جا براي توقّف بود، در خود صحن بيتوته مينمودند و تا به صبح به زيارت و نماز و دعا مشغول بودند؛ و أحياناً هم روي سنگ فرشِ صحن، عباي خود را بر روي خود كشيده ميخوابيدند. ▪️مرحوم قاضي ميفرمود: من در تمام نقاط صحن مطهر خوابيده ام؛ در تمام مدت عمر كه بدينجا مشرّف بوده ام هر شب را در نقطه اي بيتوته كرده و خوابيده ام به طوري كه جائي به قدر وسعت بدن من يافت نميشود كه در آن نخوابيده باشم. ▪️محلّ ورود قافلة امام حسين عليه السلام را در ابتداي ورود به كربلا از مدينه، مشخّص نموده بودند، و آن مكاني بود در قست شمالي مضجع مبارك كه تقريباً فاصلة آن تا صحن مطهر كم نبود؛ يعني در حال خروج از در شمالي (در سِدر) و عبور از تمام بازار واقع در آن قسمت، تا برسد به شريعة حسيني، آن محلّ را (قرب مقامي كه فعلاً معروف به مقام امام زين العابدين عليه السلام است) معرّفي نموده و به بعضي از شاگردان خويش نشان داده بودند. 📚علامه طهرانی، مطلع انوار ج2ص62 #محرم #عاشورا @almorsalaat