#اخلاق_و_عرفان
💠ما براى بازى آفريده نشده ايم.
✅حکایتی از حضرت زکریا (ع) و علامه شعرانی (ره)
🔹وقتى پيرمردى قزوينى همسنّ و سال استاد بزرگوارم جناب آية الله حاج ميرزا ابو الحسن رفيعى قزوينى (رفع اللّه درجاته) حكايت مى كرد كه ما در اوان خردسالى در قزوين همين آقا سيد ابو الحسن رفيعى را صدا مى زديم كه بيا بازى، ايشان تا ميدان با ما همراهى مى كرد، ولى با ما بازى نمى كرد، در گوشه اى مى ايستاد، يا به نبش ديوارى تكيه مى داد و بازى و بازيگران را تماشا مى كرد، آقا از همان ابتداء اهل بازى نبود.
🔹من از اين حرف شيرين و دلنشين پيرمرد به ياد حضرت يحيى پيامبر (عليه السلام) افتادم كه خداى سبحان در آيه سيزدهم سوره مريم قرآن فرموده است: يا يَحْيى خُذِ الْكِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا، أمر حكيم محكم و متين و رصين است كه بر اساس استوار حق و حقيقت قرار گرفته است و ريشه دوانده و پايدار است يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ. سبحان الله حضرت يحيى پيامبر (عليه السلام) را در كودكى و خردساليش تا چه پايه عقل و درايت بوده است كه خداوند فرموده است وَ آتَيْناهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا.
🔹در تفسير منهج الصادقين آمده است كه: از ضحّاك منقول است كه در وقت سه سالگى يحيى، كودكان محلّه روزى به در خانه زكريا رفتند و او را آواز دادند كه اى يحيى از خانه بيرون آى تا بازى كنيم، هم از درون خانه آواز داد كه: «ما للّعب خلقنا» يعنى ما براى بازى آفريده نشده ايم.
🔹و اين روايت از ابى الحسن علي الرضا (صلوات الله عليه) نيز مأثور است. در اين سخن پندى عظيم است مر بيخبران بازيچه غفلت را كه عمر عزيز به بازيچه لهو و لعب مى گذرانند، و به دام فريب انّما الحيوة الدنيا لهو و لعب مقيّداند.
🔹آية الله رفيعى در كودكى تا ميدان بازى رفت و بازى نكرد، اما حضرت يحيى پيغمبر تا ميدانگاه بازى هم نرفته بلكه از درون خانه آواز داد كه دار، دار حقيقت است و دار بازى نيست.
📚علامه حسن زاده، هزار و یک کلمه، کلمه 329
@almorsalaat