💠تفاوت علم و ایمان/ نتیجه برهان باید به قلب برسد 🔷 عناوین مسائل الهی و مسائل عرفانی، عناوین سهلی است که هرکس گمان می کند که‏‎ ‎‏این عناوین را فهمیده است؛ و امور استدلالیۀ برهانیه هم در عین حالی که دقیق است،‏‎ ‎‏لیکن بعد از قیام برهان سهل الادراک است. 🔷 و دنبال او رساندن حاصل این عناوین و‏‎ ‎‏نتیجۀ برهان به قلب مشکلتر است، که آنرا ایمان گفته می شود به آن، و چه بسا که اصحاب‏‎ ‎‏برهان به این مرتبۀ ایمان نرسیده باشند. این یک مسئله ای است که باید با تلقینات و تکرار‏‎ ‎‏و ریاضات به قلب رساند. 🔷 شما ملاحظه می کنید که به حسب ضرورت یک کسی که مرده‏‎ ‎‏است، از او به انسان ضرری وارد نمی شود، لکن الاّ بعض اشخاص، دیگران، اگر چنانچه‏‎ ‎‏در یک قبرستانی باشند و کسی نباشد یا با یک مرده ای همجوار باشند در غسالخانه و تنها‏‎ ‎‏باشند می ترسند؛ برای اینکه، آن برهان و ضرورت عقلی به دل نرسیده است. آن معنایی‏‎ ‎‏که عقل ادراک کرده است ضرورت هم دارد، لکن به دل نرسیده است. لکن آنهایی که‏‎ ‎‏مثلاً مرده شور هستند و سر و کار دارند با مرده ها، از باب اینکه تکرار شده است این‏ ‏مطلب پیششان، به قلبشان رسیده است و آنها خوفی ندارند. 🔷 در مسائل اسلامی هم و‏‎ ‎‏مسائل عقلی هم همین طور هست. چه مسائلی عقلی هست که با برهان، با برهان قوی‏‎ ‎‏ثابت است، لکن در انسان تأثیر نکرده است، برای اینکه، نتیجۀ برهان به عقل رسیده‏‎ ‎‏است، لکن به قلب وارد نشده است، ایمان به آن نیست، عقل او را ادراک کرده است،‏‎ ‎‏لکن قلب ایمان به او نیاورده است. ‏ 📚#صحیفه_امام، ج۱۷ ص۴۵۵ #اخلاق_و_عرفان #در_مدرسه_امام_خمینی @almorsalaat