#طوباى_محبت
غرض اينكه چشمه ى آب در دل مؤمنان است كه گرد و خاك مى‌گيرد. انسان اگر كمى وقت صرف آن كند، اگر محبّتش را در راه محبّين خدا اعمال كند و به پدر و مادر و همسر و فرزند و برادر و خواهرش نثار كند به نتيجه مى‌رسد.
محبّت، آدمى را قربانى مى‌كند، آدمى را قطعه قطعه مى‌كند، مى‌كُشد و شهيد مى‌كند، به طورى كه اصلا متوجه نمى‌شود. انسان وقتى به جهاد مى‌رود و شمشيرى به او مى‌خورد آن را حس مى‌كند ولى در اينجا وقتى به همسر و فرزند و همسايه و ديگران خوبى مى‌كند قربانى مى‌شود و كيف هم مى‌كند. چون اينها مرضىِّ خداست. آنجا كه خلاف رضاى خداست؛ آدم نفله مى‌شود و رو به نكبت مى‌رود، ولى آنجا كه مرضىِّ خداست، كمال و عزّت است.
همه در دنيا قربانى مى‌شوند؛ يك عدّه قربانى مال و رياست و شهوت، كه كفّار و اشقيا هستند، عدّه‌اى هم قربانىِ راه خدا و خوبى‌ها و صفات نيك مى‌شوند. پس محبّت انسان را قربانى مى‌كند. اگر به سوى خدا و ائمه(عليهم السّلام) و مؤمنان باشد، جاى خوبى قربانى مى‌شود.
#طوباى_محبت
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابى
كتاب يك، مجلس پانزدهم
صفحه ى ١٦٧-١٦٦
@ameennn