اهمیت این مقدمه زمانی آشکار می گردد که به زمانه حیات مولف بزرگوار آن توجه شود. (۲۶۰ه ق تا ۳۲۹ ه ق) دقیقا مصادف با غیبت صغری امام عصر (ارواحنا فداه) مرحوم کلینی با تکیه بر اندوخته های مشایخ خود که محضر آنها را در کلین، ری، قم، کوفه،شام و بغداد درک کرده است، طرحی نو در گردآوری و تبویب روایات شیعی درانداخته است. طرحی که از اتقان و جامعیت ویژه ای برخوردار است و ما نظیر آن را در محدثین معاصر ایشان نمی بینیم. نکته قابل تامل در تدوین کافی شریف بهره مندی ایشان از مزایای مکاتب حدیثی قم، کوفه و بغداد و جبران ضعف ها و کاستی های آنها است. به فراز پایانی مقدمه ایشان دوباره توجه کنید: و اول ما ابدا به و افتتح به کتابی هذا کتاب العقل... اذ کان العقل هو القطب الذی عليه المدار و به یحتج و له الثواب و عليه العقاب. چنین درکی از جایگاه عقل و بهره مندی از چنین عقلانیتی در اعتبارسنجی و فهم منابع دین نیاز زمانه کنونی ما نیز هست. #عقلانیت #نواشعریگری #نواخباریگری https://eitaa.com/amin_asadpour