🔴اقرار به نعمتها و گناهان ✍️حضرت امام محمد ‌باقرعلیه السلام می‌فرمایند: خداوند متعال از مردم فقط دو چیز می‌خواهد، یکی اینکه اقرار کنند به نعمت تا خدای سبحان نعمتشان را زیاد کند و دیگر اینکه اقرار کنند به گناهشان تا خدای مهربان آنها را ببخشد (کافی/۲/۴۲۶) اقرار به نعمت هم کار پیچیده‌ای نیست و احساس درونی نمی‌خواهد؛ همان نگاه و توجه به نعمت کافی است. در روایات برای اینکه توجهِ ما به نعمت‌های خدای مهربان عمیق‌تر شود، راهکارهایی یاد داده‌اند که در واقع، تکنیک‌های تقویت توجّه است. مثلاً اینکه: وقتی انسان به یاد نعمتی افتاد، به‌خاطر شکر خداوند بخشنده را سجده کند (کافی/۲/۹۸) این‌کار در تقویت توجّه انسان، مؤثر است. شکر بالاتر از صبر است (امالی صدوق/۶۱۳) وقتی به تو خوش گذشته است و از تهِ قلب می‌گویی «خدایا شکر»؛ این قیمتش بالاتر از صبر در بلاست! خداوند متعال خوشحال می‌شوند بنده‌اش از نعمت‌ها استفاده کند، لذّت ببرد و از او تشکر کند.اگر همیشه به نعمات نگاه کنیم، نعمات‌مان زیاد می‌شود و حال‌مان هم همیشه خوب خواهد بود. منتها اگر می‌خواهی تمرین کنی که زیاد به یاد نعمت‌های خداوند عزوجل بیافتی، باید به یک چیزهایی هم توجه نکنی؛ مثلاً به چیزهایی که خداوند مهربان به دیگران داده، زیاد نگاه نکن (زیاد نگاه نکردن از مقولۀ کنترل ذهن است) حضرت امام‌صادق علیه السلام می‌فرمایند: کسی که زیاد به نعمت‌هایی که خداوند متعال به دیگران داده نگاه کند، اندوهش طولانی می‌شود و هیچ ‌وقت ناراحتی‌اش برطرف نمی‌شود، نعمت‌هایی را که خدا به خودش داده است، کوچک تلقّی می‌کند لذا شکرش برای خدا کم خواهد شد. پس همیشه نگاه کن به کسی که کمتر از توست، این‌طوری بهتر می‌توانی شاکر نعمت‌های خداوند عزیز باشی و مستحق زیادکردن نعمت می‌شوی 📚اصول‌سته‌عشر /۲۰۹ امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی 🆔 @Aminyavaran