وَکُل شَی ٍاحصیناهُ فی امام مبین
آنروز غدیر هم بی قرار بود. برکه‌ای تنها خشکیده دردل کویر.
غدیر نمی دانست با نام علی تا ابد شهرت می یابد.هر سال حاجیان را بدرقه می‌کرد.
اما امسال فرق داشت.
برکه شاهد آغاز ولایت علی وسعادت بشر بود.شاهد به اکمال رسیدن رسالت نبوی.رسالتی که با خون دل خوردن و رنج های پیامبر اکرم (ص) تداوم یافته بود.اکنون وحی الهی پیغام خدا را به رسولش داده بود.چشم حجاج به دهان پیامبر دوخته شده است.پیامبراز بزرگترین پیام خدا می گوید.دیدگان مشتاق غرق سرور وشادی می شوند.پیام تکمیل دین وعلی (ع)در میان دست ها،دیده ها، بوسه ها وشادی ها می پیچد.
سنگینی رسالت،مولایم را به وحشت می‌اندازد.
این است که خداوند درسوره ی یس می فرماید « وکُل شیٍ احصیناهُ فی امام مبین»
«وما هر چیزی را در امام مبین قرار دادیم»
حالا دیگر پیامبر (ص)دست یاس وناامیدی به سینه ی کفارزده است.
علی (ع)در شب معراج و جنگ احد تمام خود را صرف دین وجانفشانی برای محبوب‌کرده بود. دین اسلام منهای غدیر ناتمام می ماند.رضایت پروردگار هم منهای غدیر غیر ممکن.اهمیت غدیر را می توان از آنجا فهمید که در آخرین سفر حج ،درست مکانی که حاجیان هر کدام به سویی می روند، اتفاق بیافتد. حالا هر حاجی می‌توانست خبر ولایت علی را به عنوان یک خبر نو به سرزمین خودش ببرد.از آن روز در دل هر مسلمان مشتاقی چشمه‌ی عشق جوشید،و هرچشمه ندایی‌ست درهر طلوع،ظهر وشام که به ولایت علی (ع) شهادت می‌دهد.بانک اذان،غدیر را سر می‌دهد،شیرینی وگلاب هم سهیم‌اند،دراین جشن ولحنی که خود با غدیر می گویند «عید غدیر عید امامت و ولایت علی(ع) واولادش مبارکباد»
🌱🌱🌱🌱
#ارسالی از خانم مینو سلیمی
کد اشتراک:81214
امین یاوران | سبک زندگی ایرانی اسلامی
🆔 @Aminyavaran
🌐 aminyavaran.com