*بسم رب العشق* 🍃از پیاده روی برگشته بودم، همان هایی که برای جاماندگان برپا میکنند تا تسلای دل زخم خورده شان باشد، تا شود بر درد جاماندگی و قدم هایی که دست و پا میزدند برای خستگی های میان راه کربلا.... 🍃چشمم به نام شهیدی افتاد؛ حدس لازم نبود، یقین داشتم که هم اکنون در محضر است و لب های تشنه اش را با جامی از حوض کوثر سیراب میکند.... 🍃شهید صابر ازوجی! میدانم از همان هاییست که در اوج گمنامی دل به جبهه زده، اخَر هرچه گشتم، نشانی جز نام از او نیافتم! تنها میدانم نامیست که در راه سیدالشهدای جان ها، علم بر دوش گرفته و به جهاد اقتدا کرده است. 🍃او که پر گرفت و میان رفقای شهیدش در ملکوت جاودان شد اما برای دلسوختگان نیز، مأمنی در برپا کرده است. همان جایی که وقتی دست بر سنگ سرد مزارش میگذاری، وجود همیشگی اش دلت را گرم میکند! مانند اکنون که نامش باران رحمت شد و دلگرم کرد قلمِ روسیاهم را. 🍃حسین است دیگر! دلش نمی آید نوکرش دل شکسته بماند؛ اشک هایش را که نظاره میکند، با نور نگاهش دست به صورت او میکشد و آرام میکند قلب ناآرامش را...رزق های ناگهانی اش هم با همه فرق دارد! 🍃بگذریم که اگر بخواهم از لطف (ع)بگویم تا قیامت، قلم جوهر میخواد و چشم یاری خواندن؛ برادر صابر ازوجی! گمنامی شهرت شماست! اصلا مادرمان زهرا(س)گمنام میخرد. میان تمامی مجاهدت های پنهانی ات، نام خود را برای ما جا گذاشتی تا چراغ راهمان بشود! 🍃امروز که میهمان اربابی و چشم هایت منور به نور مولایمان شده است، سلاممان را به پدر دلسوزمان مهدی(عج) میرسانی؟! 🍃ما نیز از بام خانه هایمان سلام میدهیم و میگوییم : «گمنامِ عاشق ٬ سالروز شهادتت مبارک» ✍نویسنده : 🌸به مناسبت سالروز 📅تاریخ تولد : ۸ خرداد ۱۳۳۹ 📅تاریخ شهادت : ۵ مهر ۱۳۶۲ 📅تاریخ انتشار : ۶ مهر ۱۴۰۰ 🥀مزار شهید : ولبال، مازندران