💠نتیجه‌گرایی یا وظیفه‌گرایی؟ ✍ سعید ابراهیمی: به گمانم هیچ جامعه‌ای پیدا نشود که به اندازه‌ی جامعه‌ی دینی، سرنوشت‌اش به دوگانه‌ی نتیجه‌گرایی و وظیفه گرایی گره خورده باشد! در نتیجه‌گرایی ملاک درستی و نادرستی اعمال، غالبا بر اساس پیامدهای آن و در وظیفه‌گرایی مطابق فرم و ظاهر اعمال سنجیده می‌شود، در نتیجه‌گرایی آگاهی فاعل،آمر یا فرمان‌ده! از غرض و هدفِ فعل و عمل ضروری است ولی در وظیفه گرایی صرفا شناخت عمل،امر و فرمان ضرورت دارد! آنچه جامعه‌ی دینی را به بن‌بست کشانده و مبتلا به انحطاط می‌کند تفکیک، تفصیل و جداکردن نتیجه و وظیفه از یکدیگر است! باید قدری بیشتر اندیشید که ما در ماه محرم، صرفا موظف به اقامه‌ی عزا هستیم یا نتایج و ثمرات آن عزاداری‌ها خصوصا در زندگی پیشا قبریِ خود هم باید مورد سنجش قرار گیرد؟ در حکومت دینی که مناسک و مراسمات آمیخته با ادبیات دینی می‌باشد آیا می‌شود بر نتایج و پیامدهای اجرای آنها بی‌توجه بوده و صرفا برگزاری آنها برای ما موضوعیت پیدا بکند؟! مگر می‌شود یک باغبان، به حاصل باغ نیندیشد و آنرا مورد ارزیابی قرار ندهد و بدون توجه به آن سرگرم شخم و هرس و آبیاری باشد؟! https://t.me/vahe_97/132 https://eitaa.com/anbaz60/1556