👆👆👆 ما خواهیم مُرد، و اگر شربت شهادت بنوشیم، چه بهتر که زندگانی ابدی و سعادت سرمدی را حائز شده‌ایم، و اگر موفق شویم دشمن را شکست بدهیم، زهی افتخار! زیرا در عین فاتحیت به همه نشان می‌دهیم در مقابل یک جمعیت که به حق برای آزادی و استقلال مملکت خویشتن قیام کرده باشند، هیچ زورمندی قادر نیست. شما باید بدانید این لباس مجاهدت را که ما به تن کرده‌ایم، کفن ما است و قبر ما در شکم جانوران و درندگان است. ما برای القاب و جاه و مال، مسلح نشده‌ایم، ما زوال ملت و اضمحلال مملکت را طالب نیستیم، ما برای قطع ایادی اجانب و مزدوران آنها که سالها است خون ما را مکیده و ما را به این روز سیاه نشانیده‌اند و احساسات وطن‌پرستی را در ما کشته و می‌خواهند ما را غلام خود نمایند، جمع شده و اسلحه به دست گرفته‌ایم. حال هر کس میل دارد با این نیتی که عرض کردم، موافقت کند دو قدم جلو و هر کس نمی‌خواهد افتخار این موافقت را دریابد، در جای خود مانده و تکلیف ما را روشن سازد. منبع: تاریخ انقلاب جنگل به روایت شاهدان عینی، محمدعلی گیلک، گیلکان، رشت، اول، ۱۳۷۱، ص۳۰ـ۳۴٫ 🔘 روزنه؛ دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر: کانال ایتا: https://eitaa.com/rozaneebefarda/10169