ین خبر را بخوانید که در آن آمده است: سازمان ملل متحد در گزارشی اعلام کرد که بیش از ۳۰ میلیون از جمعیت ۲۵۰ میلیون نفری فقیر هند از حداقل نیازهای انسانی بهره‌ای نمی‌برند. منبع: http://yon.ir/KtaKS خواندن این گزارش بی‌بی‌سی با تیتر "خیاط هندی اولین یخچال روستایش را خرید" هم بد نیست. در این گزارش آمده است : "در حال حاضر فقط ۲۵ درصد خانه‌ها در هند صاحب یخچال هستند" آماری که در ایران شامل بیشتر از ۹۵ درصد خانه‌ها می‌شود. منبع: http://yon.ir/tZTlj' خواندن این گزارش هم خوب است، در آن نوشته شده: «در هند ۷۳۲ میلیون نفر بدون امکانات ابتدایی سرویس‌های بهداشتی هستند.» به زبان ساده یعنی این جمعیت بیش از هفتصد میلیونی حتی به دستشویی هم دسترسی ندارند و در فضاهای باز قضای حاجت می‌کنند. منبع: http://yon.ir/nDyvA با این آمار و ارقام به نظر شما نمی‌توان آمریکا و انگلستان و هند و دیگر کشورهای جهان را سرزنش کرد که چرا بودجه‌ خود را به جای کمک به افغانستان و اسرائیل و مصر و... برای فقرای کشور خودشان خرج نمی‌کنند که مردمشان یخچال و سرویس بهداشتی داشته باشند یا به دلیل بی‌پولی بیخیال درمان بیماریشان نشوند و فقر غذایی‌شان برطرف شود؟ واقعیت این است که کشاندن موضوعاتی با اهمیت بسیار بالا از جنس منافع ملی و امنیتی به قیاس‌هایی احساسی و هیجانی و مثال آوردن از فقر و نابرابری در کشور، یا از سر بی‌اطلاعی است و یا کار کسانی‌ست که از این مقایسه‌ها و حاشیه‌سازی‌های بی‌ربط‌ سود می‌برند. به یاد بیاورید که بیشتر خبرسازی‌ها درباره صرف بودجه و حضور و قدرت منطقه‌ای ایران کار چه رسانه‌هایی و متعلق به چه کشورهایی است.